سوّم : دبيرا ؛ يعنى : دوّم عترت و سيد الشهداء عليه السلام كه حضرت امام حسين عليه السلاماست .
چهارم : مقورا ؛ يعنى : آقاى هر كس كه خداوند را از بندگان عبادت كرده كه على بن الحسين عليه السلام است .
پنجم : مسمُوعا ؛ يعنى : وارث علم اولين و آخرين كه حضرت محمد بن على عليه السلاماست .
ششم : دوموه ؛ يعنى : تكلم كننده از خداى صادق كه جعفر بن محمد عليه السلام است .
هفتم : مشيوا ؛ يعنى : كسى كه محبوس شد در زندان اهل ظلم كه موسى بن جعفر عليه السلاماست .
هشتم : هذار ؛ يعنى : منخوع من حقّه و ممنوع عن وطنه و معنى اين عبارت را صاحب « عوالم » فرموده : كسى كه اقرار به حقّ وى كنند و او را از وطن دور نمايند كه مراد ، حضرت على بن موسى عليه السلام است .
نهم : ثيموا ؛ يعنى : عمرش كوتاه است و آثارش بسيار كه محمد بن على عليه السلام است .
دهم : بطور ؛ يعنى : چهارم كسى است از ائمه كه موسوم به اسم على است كه على بن محمد عليه السلام است .
يازدهم : نوقس ؛ يعنى : بنام عمويش موسوم است يعنى : حسن بن على عليه السلام است .
دوازدهم : قيدموا ؛ يعنى : پنهان مى شود از پدر و مادرش و غايب است به امر و علم خدا و قائم است به حكم خدا ^۱ .
آنچه كعب الاخبار گفت به نحوى كه عرض كردم يك مرد يهودى در شهر حيره براى ابوعامر شرح كرد و تصديق نمود كه اين اسماء كريمه در تورات است اختلافى ندارد .
و صاحب « عوالم العلوم » ^۲ فرمود : از بعضى ثقات اهل كتاب شنيدم كه اين كلمات در تورات الآن موجود است : وليشمعيل شمعيتك هنيه برختى اوتوا وهيفرتينى اوتوا وهريتى اوتوا بماودماود شينيئم عاسار نسيئيم بوليد ونيتتو لكوى كدول ، يعنى : به اسماعيل شنوانيدم و به

آنچه از اسامى ائمه اطهار در تورات است از كعب الاحبار اخبار شده است مى نويسد

مخفى نماناد : چنانكه در كتابهاى آسمانى به اتفاق آراء حضرت على اعلا از جناب خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله ياد فرمود و از اوصاف آن بزرگوار ذكر نمود از اوصياء معصومين مكرّمين وى واحداً بعد واحد باسمائهم واوصافهم نيز خبر داد سيّما در كتب ثلاثه كه تورات و زبور و انجيل است ، و خوب است اقتصار نمايم به آنچه در تورات مكتوب است :
در كتاب « مقتضب الاثر فى احوال الائمّة الاثنى عشر » ^۱ و در كتاب « عوالم العلوم » مرويست : كعب الاحبار يهودى گفت : امامان اين امّت بعد از رحلت حضرت رسالت صلى الله عليه و آلهدوازده نفرند بر عدد نقباء بنى اسرائيل ، آن گاه حضرت اميرمؤمنان عليه السلامآمدند . كعب الاحبار اشاره به آن بزرگوار كرد و گفت اول ايشان اين متقفّى ^۲ است و يازده نفر ديگر از فرزندان اوست آن گاه از تورات اسامى شريفه ايشان را بدين گونه نقل كرد :
اوّل : تقويبث ^۳ ؛ يعنى : اول اوصياء و وصّى آخر انبياء صلى الله عليه و آله كه حضرت امير عليه السلاماست .
دوّم : قيذوا ؛ يعنى : دوّم اوصياء و اول عترت اصفياء كه حضرت امام حسن عليه السلاماست .