و باطنه و غيب و شهادت ، بلكه غناء و مغنّيات جنّات ، و تسبيحات مسبّحين ، و اذكار ذاكرين ، چه بعيد و چه قريب .
و در كتاب « نهج البلاغه » ^۱ است : حضرت امير عليه السلامفرمودند : « انّى اشمّ رائحة النبّوة وَاسمَع رنَّة^۲الوحى » .
و شنيدن آوازهاى ملائكه براى ائمه اطهار عليهم السلامبه قوّه سامعه ظاهره بود .
شانزدهم : ائمه طاهرين طبيعت و سجيّه اى داشتند كه از اخلاط رديّه و اوصاف مُرديه مانند بخل و حسد و جبن و صفات ذميمه ديگر منزّه بوده اند .
هفدهم : ائمه معصومين فاقد صفات حسنه ممدوحه نبوده اند از شجاعت و سخاوت و امثال آنها ، پس كمال هر صفات حسنه در ايشان بوده است .
هيجدهم : ائمه مكرّمين از بطون ارذلين نيامدند ، و مطعون النسب والحسب مانند ائمه عامه نبوده اند .
نوزدهم : ائمه هدى به هر لسان و لغتى بخواهند به اراده و مشيت الهيه تكلم مى نمايند ، و خداوند به زبانهاى ايشان جارى مى فرمايد هر كلام و اصطلاح و لغتى را از ملائكه و جن و اختلاف لغات انس و وحوش و طيور .
و در حديث است : « هفتاد لغت خداوند به حضرت آدم تعليم فرمود و فروع آنها از هزار لغت علاوه است و حضرات ائمه مهديّين مى دانستند آنچه پيغمبران مى دانستند » .
و احاديث صحيحه كه در كتب مناقب است كمال اعتبار دارد ^۳ .
بيستم : در شامّه و لامسه و ذائقه ائمه طاهرين كيفيّت ديگر است ، و ايشان را مانند

و عروق و لحوم و عظام و جلود و اظفار و صدور و قلوب و اعين و ابصار و اسماع و مشام و لمس و ذوق ـ آثار و خواصى بوده است با آنكه بشر بوده اند ، فرموده اند : « الا انّهم اسرار اللّه المودعه فى الهياكل^۱البشرية »^۲ .
سيزدهم : ابدان عنصريّه ائمه اطهار الطف از ابدان ديگران است و هر چند به عناصر اربعه مختلط بودند امّا اثقال و كثافات عنصريات را نداشتند .
چهاردهم : ائمه اطهار مى بينند آنچه را سائرين نمى بينند ، پس در خواب مى ديدند آنچه را در بيدارى مى ديدند ، و همچنين در تاريكى آنچه را كه در روشنائى بود ، و در آسمانها آنچه در زمينهاست ، بلكه حركت هر ذرّه در هوا و مشى هر نمله اى در صخره صمّا به نظر شهود و يقين از ايشان مخفى نبود ، حتى اعمال خير و شر از هر برّ و فاجر بر ايشان پنهان نبود ، و آيه كريمه « وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ »^۳ شاهد و گواه مُتقَنى است .
بلى بعضى براى آنكه مشاهده و رؤيت حسيّه در خداوند محال است رؤيت را تعبير به علم و احاطه به اشياء كرده اند و همين طور رؤيت نبويّه صلى الله عليه و آله و مؤمنين كه ائمه دينند به قرينه سابقه تعبير به علم و احاطه نموده اند .
پانزدهم : ائمه اطهار به قوه اسماع شريفه خودشان هر صوتى و كلامى را مى شنيدند ، چه ملائكه و چه جن و چه شياطين و چه حيوانات از وحوش و طيور و حيتان ، و چه صرير و جرير فلكيّات و تهليل ملكيّات و حركات آنها ، و معمعه ^۴ شيرها در بيشه ها ، و قعقعه سلاحها در جنگها ، و خَفَقان رياح و جريان مياه ، و همهمه تمام كائنات در عوالم ظاهره