حقيقت دوم: در شرح مسائله نكيرين است
الحقيقة الثّانية : قوله : والمساءلة فى القبر حقٌّ .
بدان كه « مسائله » بر وزن مفاعله سؤال كردن دو نفر است از ديگرى ، و السّؤال مايسأله الانسان من الغير .
وعن « المجمع » ۱ : تساءلوا أى سأل بعضهم بعضاً .
و مراد از حقيقتِ ۲ سؤال ، پرسيدن دو ملك است در قبر از انسان عقايدى كه داشته است ، و سؤال از اين دو ملك است و جواب از ميت و اعتقاد به اين مسأله از ضروريّات دين است نبايد منكر شد ۳ .
و حضرت صادق عليه السلام فرمودند : « از ما اهل بيت نيست و از شيعيان ما محسوب نمى شود آن كه چهار چيز را منكر شود : معراج و مسائله قبر و موجود بودن بهشت و دوزخ و شفاعت ما اهل بيت را » ۴ .
و ديلمى طاب ثراه فرمود : از خواصّ تربت مباركه حضرت امير مؤمنان عليه السلام آن است هر آن كس مدفون شود در آن عذاب قبر و مسائله و محاسبه منكر و نكير از او مرفوع است .
و هم مرويست : « بر ميّت اگر تلقين خوانند نكيرين مى بينند ميّت مقبور با مُلقِّن همراهى مى كند ديگر از او سؤال نمى كنند » .
و در جلد سوّم « بحار الانوار » مرويست : « هر كس در وقت خواب سوره ملك را بخواند نكيرين از او مى گذرند . . » و حديث مبسوط است .
1.مجمع البحرين ۲/۳۱۶ ماده (سأل) .
2.كذا ، ظاهراً : حقّيّت .
3.رجوع كنيد به : بحار الانوار ۶/۲۷۴ به بعد .
4.صفات الشيعة ، شيخ صدوق : ۵۰ ، الفصول المهمة ۱/۳۶۳ ح ۴۷۴ ، بحار الانوار ۸/۱۹۷ ح ۱۸۶ .