امّا سقر فرموده است : « سَأُصْلِيهِ سَقَرَ * وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ * لاَ تُبْقِى وَلاَ تَذَرُ »۱ .
امّا حطمه فرموده است : « كَلاَّ لَيُنبَذَنَّ فِى الْحُطَمَةِ * وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ * نَارُ اللّهَ الْمُوقَدَةُ * الَّتِى تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ »۲ .
امّا لظى فرموده است : « كَلاَّ إِنَّهَا لَظَى »۳ .
امّا هاويه فرموده است : « وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ * فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ »۴ .
امّا جهنّم در چند موضع از كلام مجيد فرموده است : « إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَاداً * لِلطَّاغِينَ مَآبَاً »۵ ، و ايضاً « أَلَيْسَ فِى جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْمُتَكَبِّرِينَ »۶ ، و ايضاً فرموده است : « وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيراً »۷ .
چون عبادت بود مقصود از بشرشد عبادت گاه گردن كش سقر
كافران كآرند در نعمت جفاباز در دوزخ دعاشان « ربّنا »
فرمايشات حضرت امير عليه السلام در احوال جهنم و اهل آن
و حضرت شاه ولايت عليه السلام فرمود : « فكم يومئذ فى النار من صلبٍ محطُوم ووجهٍ مهشوم ، [ومشوه] مضروبٍ على الخُرطوم ، قَد اَكَلتَ الجامِعَةُ 8 [كفَّه ]وَالتَحم الطوقُ بعُنقِه ، فَلَو رأيتَهم يا اَحنَفُ 9 ينحدرون 10 فى اودَيتها وَيَصَّعَدُون جِبالَها ، وَقَد البَسَوُا المُقطّعات
