در كتاب مستطاب « كافى » ۱ در باب فرض طاعت امام در حديث سيزدهم به حذف اسناد از اسماعيل بن جابر جعفى مروى است كه گفت : خدمت حضرت أبو جعفر امام محمد باقر عليه السلام مشرف شدم و عرض كردم : اَعْرِضُ عَلَيْكَ دِينى الَّذى ادينُ اللّهَ عزَّ وجلَّ به ؟
قال : فقال : « هاتِ » .
قُلتُ : اشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ اللّه وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وأشْهَدُ أنَّ مُحمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ والاقرار بما جاءَ مِنْ عِنْدِ اللّه وأنَّ عليّاً عليه السلام كانَ إماماً فَرضَ اللّهُ طاعَتَهُ ثُمَّ كانَ بَعْدَهُ الحَسَن اماماً فرضَ اللّهُ طاعتَهُ ثُمَّ كان الحسين عليه السلام بَعْدَهُ اماماً فَرَضَ اللّهُ طاعَتَهُ ثُمَّ كانَ على بن الحُسَين بَعدَهُ اماماً حتّى انتهى الأمرُ إليه ، ثمّ قال : قلت : أنت .
فقال : « يَرْحَمُكَ اللّهُ ! هذا دينُ اللّهِ ودينُ ملائِكَتِهِ » .
بيان
مراد از اسماعيل ، اسماعيل بن جابر جعفى است كه كوفى بوده است ، و از اصحاب باقر عليه السلام وموثق و ممدوح و معتمد است در نزد اصحاب حديث ۲ .
ونجاشى فرمود ۳ : از اصحاب حضرت باقر و حضرت صادق [ عليهما السلام ] است و اوست راوى حديث اذان ۴ ، و او راست كتابى ، وعلاّمه اعلى اللّه مقامه در « فهرست » خود چنين فرمود ۵ .
1.كافى ۱/۱۸۸ ح ۱۳ ، خاتمة المستدرك ۵/۲۴۱ ، شرح اصول كافى ۵/۱۵۶ .
2.رجال علامه ( خلاصة الاقوال ) : ۸ ش ۲ .
3.رجال نجاشى : ۳۲ ـ ۳۳ ش ۷۱ .
4.در چاپ سنگى : ازان . متن مطابق با نقل نجاشى است .
5.عبارت نجاشى چنين است : له كتاب ذكره محمد بن الحسن بن الوليد فى فهرسته . نگارنده از مرحوم علامه اعلى اللّه مقامه فهرستى نمى شناسد مگر مصطلح رجالى آنرا كه همان كتاب رجال باشد . بنابراين تطبيق مى شود با رجال علامه ( خلاصة الاقوال ) ، و عبارت علامه در خلاصه : ۸ ش ۲ چنين است : اسماعيل بن جابر الجعفى الكوفى ثقة ممدوح ، و ما ورد فيه من الذم فقد بيّنا ضعفه فى كتابنا الكبير . مرحوم كجورى در صفحات بعدى نيز از رجال علامه تعبير به فهرست مى كند .
