در مدح روات اين حديث شريف
خوب است اولاً از اين چهار نفر كه روات اين حديث شريف اند بيانى شود : اوّل دقاق ، دوم : ورّاق ، سوم : صوفى ، چهارم : رويانى .
اما دقاق لقب على بن احمد بن محمد است كه طريق روايت صدوق طاب ثراه از او است ، و احاديث كثيره از وى روايت كرده است چنانكه در كتاب « عيون أخبار الرضا » ۱ فرمود در باب ما جاء عن الرضا فى التوحيد : حدّثنا على بن أحمَد بنِ مُحَمَّدِ بنِ عمران الدقّاق رضى الله عنه ، قال : حَدَّثنى مُحَمَّد بن هارون الصوفى .
و در بعضى از كتب رجال على بن أحمد بن موسى ضبط است ، و مرحوم صدوق در اواخر كتاب « من لا يحضره الفقيه » ۲ در طريق اسانيد و روايت خود بدين گونه مرقوم فرمود : و ما كانَ فيه ممّا كَتَبَه الرضا إلى محمد بن سنان فيما كتب مِن جَوابِ مسائلِهِ فى « العلل » فَقَد رَوَيتُه عَن علىِّ بنِ أحمَد بنِ الدّقاق وَمُحَمَّد بنِ احمَدَ السنانى وَالحُسَين بن ابراهيم بن احمَدَ بنِ هُشام المكتب رَضى اللّهُ عَنهم . . إلى آخره .
و در احاديث مرويّه از حضرت عبدالعظيم عليه السلام از كتاب « اكمال الدين » ۳ چند حديث مذكور مى شود كه دقاق مذكور از صوفى و وى از رويانى روايت كرده است ، وايضاً دقاق از محمد بن يعقوب كلينى ومحمّد بن أبى عبداللّه و جماعتى از ثقات روايت مى نمود ، و او حسن الطريقه و عظيم المنزله است و ممدوح و معتمد و موثق و عدل و مرضىّ است در نزد اعلام از علماء و رجال .
و أيضاً دقّاق حسن بن مُتَيّل ۴ است كه يك طريق روايت صدوق از اوست .
1.عيون اخبار الرضا عليه السلام ۲/۱۰۵ ، سند مورد نظر در روايت دوم اين باب است .
2.من لا يحضره الفقيه ۴/۴۲۹ .
3.مانند حديث اكمال الدين : ۲۷۷ ح ۱ .
4.مُتَيّل : به تاء دِ و نقطه و كسر لام است . ( حاشيه مؤلّف رحمه الله ) .