اكنون در اين نوشتار برآنيم تا گزارشى اجمالى از «الغدير» علامه امينى،به ارادتمندان مولاى متقيان(ع) تقديم كنيم و پيشاپيش، به نواقص و كاستى هاى آن معترفيم.
راويان واقعه غدير
مؤلف ارجمند در جلد نخست «الغدير» (جلد اول و دوم در ترجمه فارسى) ۱ پس از بيان ارزشِ دانستن درست تاريخ، اهميت واقعه غدير و عنايتى كه در طول تاريخ اسلام به حديث غدير شده است، به ذكر راويان حديث غدير پرداخته و آنان را به سه دسته تقسيم كرده است:
دسته اول: وى، نخست، در جستجويى گسترده و مبتنى بر اصول علمى، از ميان صحابه و ياران رسول خدا(ص) ـ قرن اول هجرى و عصر صحابه ـ نام يكصد و ده تن را به ترتيب حروف الفبا ذكر مى كند كه همگى حديث غدير را نقل كرده اند و در شمارش اين كسان از «ابو هريرة دوسى» آغاز مى كند و به «ابو مُرازم يعلى بن مرة بن ثقفى» پايان مى دهد. ۲
علاوه بر اين، مؤلف دانشمند، آثار و منابعى را كه راويانِ ياد شده (دسته اول) را ثبت و ضبط نموده اند، با ذكر مشخصات و صفحه آورده است.
همچنين در ميان صحابه راوى حديث غدير، چهره هاى شاخص و برجسته اى از جمله: امام حسن بن على(ع)،امام حسين بن على(ع)، سعد بن ابى وقاص، زبير بن عوام، اسامة بن زيد، ابىّ بن كعب، ام سلمه، جابر بن عبد اللّه انصارى و… مشاهده مى شود كه اين موضوع بر اهميت واقعه غدير افزوده و درستى و قطعى بودن حديث غدير را روشن مى سازد.
دسته دوم: مؤلف عاليقدر، پس از صحابه، نام هشتاد و چهار تن از «تابعين» را كه حديث غدير را روايت نموه اند، به ترتيب حروف الفبا نام مى برد. وى اين دسته را از «ابو راشد حُبرانى» آغاز، و به «ابو نجيح يسار ثقفى» پايان داده است. ۳
دسته سوم: در اين قسمت، مؤلف از آغاز سده دوم تا سالهاى پايانى سده چهاردهم
1.قابل ذكر است كه هر جلد از الغدير در دو جلد ترجمه و منتشر شده است.
2.الغدير، ج۱، ص۳۵ـ۸۷
3.همان، ج۱، ص۸۹ ـ۱۰۱
