بر كرانه هاي كتاب «الغدير في الكتاب والسّنة و الادب» - صفحه 285

ابوهريره، براء بن عازب و… . ۱

عيد غدير نزد عترت طاهره

عيد غدير را، هم امام على بن ابى طالب(ع)، و هم ديگر امامان معصوم(ع) جشن مى گرفتند و آن را بزرگترين عيد اسلامى مى دانستند. ۲

نقدى بر «نويرى» و «مقريزى»

چنانكه ملاحظه شد در عصر رسالت نيز، همواره عيد غدير مورد توجه صحابه و بزرگان اسلام، بويژه مورد عنايت و توجه خاص اميرالمؤمنين(ع) و اهل بيت(ع) بوده است. با اين حال، «نويرى» و «مقريزى» عيد غدير را از بدعتهاى «معزّ الدوله على بن بويه» در سال 352هـ.ق. دانسته اند. امّا علامه امينى به نقد سخن آنان پرداخته و بى پايگى آن را به اثبات رسانيده اند. ۳

بررسى سند حديث غدير

مؤلف «الغدير» در ادامه، سند حديث غدير را بررسى و تواتر لفظى و معنوىِ آن را ثابت مى كند و نام چهل و سه عالم و حافظ بزرگ اهل سنّت را مى برد كه به صحّت حديث غدير تصريح نموده اند، و عده زيادى نيز، آن را در كتابهاى خود نقل كرده اند.
بدين ترتيب، مؤلف نشان داده اند كه هرگز حديثى به اين مرتبه از ثبوت، يقين و تواتر نرسيده است، تا بدان جا كه تعدادى از دانشمندان اهل سنّت، از جمله «شمس الدين جزرى» رساله مستقلى در اثبات تواتر اين حديث تأليف نموده است. ۴

1.همان، ج۱، ص۳۲۱ـ۳۲۴

2.همان، ج۱، ص۳۳۴ـ ۳۳۸

3.همان، ج۱، ص۳۳۹ـ۳۴۱

4.همان، ج۱، ص۳۴۶ـ۳۶۶

صفحه از 290