در تاريخ حديث اهل سنّت از زمان رسول اكرم(ص) تا دوران ابوبكر و عمر؛ علل منع حديث نويسى در زمان خلفا؛ وضعيّت حديث در دوران بنى اميّه؛ سير تاريخى پيدايش اسرائيليات در اسلام؛ تدوين حديث در دوره بنى عباس؛ مسند نويسى در حديث اهل سنّت؛ بررسى مسانيد و صحاح اهل سنّت؛ حديث اهل سنّت پس از قرن سوم هجرت؛ زوايد و اطراف الحديث نويسى؛ سيرى در تاريخ حديث شيعه از زمان امام على(ع) تا عصر صادقين(ع)؛ بررسى سير تاريخى كتابت حديث در شيعه؛ نگاهى به «اصل» و «كتاب» و «اصول اربع مأة»؛ تحقيقى در اصالت حديث شيعه و انطباق آن با سنّت نبوى؛ نقد رأى و قياس؛ بررسى مسئله «تقيّه» در حديث شيعه؛ بررسى حديث شيعه در كارنامه روات و محدّثان؛ مراكز و پايگاه هاى حديث شيعه: كوفه، بغداد و قم؛ دقّت و مواظبت علماى رجال در نحوه تحصيل و تحمّل حديث؛ نمونه هايى از اسباب جرح و تضعيف راوى؛ بررسى كتب رجالى شيعه؛ پيدايش جوامع حديثى شيعه؛ كلينى و كتاب «كافى»؛ شيخ صدوق و «من لايحضره الفقيه»؛ شيخ طوسى و «تهذيب» و «استبصار»؛ حديث شيعه در دوره متأخّران: فيض كاشانى و «وافى»، علامه مجلسى و «بحارالانوار»، شيخ حرّ عاملى و «وسائل الشيعة»؛ بررسى كتب رجالى شيعه.

آشنايى با متون حديث و نهج البلاغه

مهدى مهريزى
چاپ اول: قم، دفتر نشر و تحقيقات مركز جهانى علوم اسلامى، 1377ش، ج1، 230ص، وزيرى
اين كتاب به بررسى تاريخ حديث و شناخت متون حديثى پرداخته و مباحث آن در سه بخش عرضه گرديده است.
در بخش يك، از حجيّت سنّت پيامبر(ص) و ائمه(ع) و ارزش روايات صحابه و نيز جايگاه سنّت در دين شناسى بحث مى شود.
بخش دو، به بيان تاريخ حفظ و كتابت حديث و سير تدوين آن در ميان شيعه و اهل سنّت و معرفى اجمالى كتب روايى شيعه و اهل سنّت اختصاص دارد.