چهارم. شرح فارسى ملاّخليل قزوينى

در شرح فارسى ملاّخليل به نام «الصافى», نشانى از اينكه از «تعليقه» ميرداماد و شرح ملاّصدرا استفاده كرده باشد و يا جزو مصادرش باشد, موجود نيست. فقط گاهى از ملاّمحمدامين استرآبادى ياد مى كند. او در كتاب التوحيد مى نويسد:
بدان كه فاضل مدقّق, مولانا محمدامين استرآبادى ـ رحمه اللّه تعالى ـ در اين مقام, اعتراض بر مصنّف ـ رحمه اللّه تعالى ـ كرد كه اين عنوان باب, مناسب احاديث اين باب نيست. ^۱
در جاى ديگر مى گويد:
بدان كه فاضل مدقّق ملاّمحمدامين استرآبادى ـ رحمه اللّه تعالى ـ از اين دو عبارت و تتمّه اى كه مى آيد, كنايه فهميده… ^۲
و در كتاب الايمان والكفر در ذيل حديثى مى گويد:
محقّق مدقّق, مولانا محمدامين استرآبادى, (كان) را راجع به طالب گرفته… ^۳
و از اينكه نسخه اى از حاشيه ميرزا رفيع الدين نايينى به خطّ او و با حاشيه هايى از او در دست است, ممكن است حدس زده شود كه از اين حاشيه در شرح عربى و فارسى خود بر «كافى», بهره برده است. ^۴

پنجم. حاشيه ميرزا رفيع الدين

بخشهايى از اين حاشيه كه در حاشيه (الوافى) (چاپ سه جلدى افست) و نيز در پاورقى چاپ جديد حروفى آن آمده است و نسخه خطّى موجود در كتابخانه مسجد اعظم