تمسّك مى جويند و همچون خفّاش در تاريكى هاى اين استعارات در رفت و آمد هستند. ^۱
همچنين از رواياتى مثل: فاتحة الكتاب, افضل قرآن است; «قل هو اللّه أحد», يك سوم قرآن است; يس, قلب قرآن است; آية الكرسى, سيّد آيات قرآن است, و … نتيجه مى گيرد كه آيات قرآن, از نظر محتوا نسبت به يكديگر, مراتب و فضيلت مخصوصى دارند و با فضائلى كه درباره آية الكرسى آمده است, نتيجه مى گيرد كه اين آيه نسبت به تك تك آيات قرآن, برترى ويژه اى دارد. ^۲
در پايان بحث درباره سوره هاى ديگر نيز احاديث در باب فضيلت آنها را ذكر كرده و شش حديث در فضيلت سوره يس, ^۳ سه حديث در فضيلت سوره سجده ^۴ و هفت حديث در فضيلت سوره جمعه ^۵ آورده است; امّا در هيچ كدام از اين موارد, توضيحى نداده است. غالب اين احاديث در «نورالثقلين», «الدرالمنثور» و «ثواب الأعمال» يافت مى شوند و معمولاً اشكال سندى دارند.
د) بيان تفسير و تأويل آيات: استفاده از احاديث معصومان(ع), بهترين وسيله براى فهم حقايق كلمات خداوند و فصل الخطاب نظريه هاى مختلف است و چون به سرچشمه زلال وحى متّصل هستند, تفسير آنها دقيق ترين تفسيرهاست و انسان را از پوسته ظاهرى قرآن به مغز آن هدايت مى كند.
در اينجا نمونه هايى از رواياتى را ذكر مى كنيم كه در صدر تفسير و يا تأويل آيات الهى است و ملاصدرا آنها را نقل كرده است.