دكتر سيد جلال الدين محدّث اُرمَوي - صفحه 128

محدّث, مدت چهار سال از حوزه پر فيض مشهد بهره برد, تا اينكه پس از واقعه كشف حجاب و قتل عام مسجد گوهرشاد, به تهران مهاجرت نمود و در نظر داشت كه براى ادامه تحصيل, راهى نجف اشرف شود; ولى روزگار در اين تصميم با وى همراهى نكرد.

اساتيد

از استادان دوران تحصيل محدّث ارموى, اطّلاع چندانى در دست نيست و فقط نام چند تن از اساتيد وى در شرح حال او ذكر شده است كه عبارت اند از:
1ـ شيخ على خاكمردانى خويى. او در سال 1292ق, در قريه خاكمردان از بخش وَلْديان از توابع شهر خوى, چشم به جهان گشود و بدين مناسبت, به شيخ على خاكمردانى مشهور شده است. گاه نيز از او با عنوان شيخ على وَلْديانى ياد كرده اند. تحصيلات وى در خوى و نجف اشرف صورت گرفته و در نجف, نزد ملاّمحمدكاظم خراسانى, صاحب «كفاية الأصول» و ملاهادى تهرانى, صاحب «محجّة العلماء», تحصيل علم نموده است.
خاكمردانى, پس از تحصيل در نجف, مسافرتهايى به اروميه, شبستر, تهران, خراسان, تبريز و ساوِجبلاغ (مهاباد) نمود و عاقبت در شهر اروميه ساكن گرديد. او در بندر شرفخانه در سال 1350ق, زندگى را بدرود گفت.
خاكمردانى در انواع علوم (ادبيات فارسى و عرب, فقه, اصول, تاريخ, كلام و…) تبحّر داشته و در هركدام از رشته هاى فوق, آثارى از خود به جاى نهاده است. او همچنين شاعر زبردستى بوده و به سه زبان عربى, فارسى و تركى, شعر مى سروده و تخلّص وى در اشعارش (مُلتجى) بوده است. اشعار بليغى هم اكنون از وى در دست است. ۱

1.براى اطلاع بيشتر از شرح حال خاكمردانى به منابع زير رجوع شود: سيماى خوى, على صدرايى خويى, ص۱۸۷ـ ۱۸۸; علماى معاصرين, ملاعلى خيابانى, ص۱۴۹ـ۱۵۹; ذخائر الأسفار ملاعلى خيابانى كه در ميراث اسلامى ايران, دفتر سوم و چهارم (۱۳۷۵ش) به چاپ رسيده است; تذكرة الفضلاء, شيخ جابر فاضلى (مخطوط); بزرگان و سخن سرايان آذربايجان غربى, ص۲۲۲; تاريخ خوى, مهدى آغاسى, ص۵۲۵ ـ۵۲۷; سخنواران آذربايجان, عزيز دولت آبادى, ج۲, ص۸۷۶; تذكره شعراى آذربايجان, محمد ديهيم, ج۴, ص۱۰۲; گنجينه دانشمندان, شريف رازى, ج۵, ص۶۸ـ۷۱; نقباء البشر, آقابزرگ تهرانى, ج۴, ص۱۴۹۰; ريحانة الأدب, مدرّس تبريزى, ج۱, ص۴۳۴; مقدمه كشف الكربة فى شرح دعاء الندبة, سيد جلال الدين محدّث ارموى (مخطوط).

صفحه از 141