۲۳۷.امام صادق عليهالسلام : شخص ديندار ، . . . حسادت را رها كردهاست . در نتيجه ، دوستى پديدار شده است .
ق ـ فراموش كردن بدىها
۲۳۸.امام على عليهالسلام : بدىهاى برادران را فراموش كن ، تا دوستىشان را پايدار كنى .
۲۳۹.امام على عليهالسلامـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ: يكى از عوامل به دست آوردن دوستى ، آن است كه دانا باشى [امّا با ظاهرى] چون نادان ، و پند دهنده باشى ، [با ظاهرى] چون پند گيرنده .
3 / 5
كارهاى پديد آورنده دوستى
الف ـ با دل به خدا روى آوردن
۲۴۰.رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هر چه مىتوانيد ، از اندوههاى دنيا فارغ شويد؛ زيرا هر كه با دل خود به خدا روى بياورد ، خدا دلهاى بندگان را به دوستى و مهربانى ، رام او خواهد ساخت و خدا به هر خيرى [برايش ]مىشتابد .
۲۴۱.رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هر گاه بندهاى با دل خود به خدا روى بياورد ، خدا دلهاى مؤمنان را بر آن مىدارد تا با دوستى و مهربانى به او روى آورند ، و خدا برايش به هر خيرى شتابانتر است .
ب ـ دل به نماز سپردن
۲۴۲.امام صادق عليهالسلام : هرگاه بيم و اميد در دلى جمع شود ، بهشت برايش واجب مىگردد. پسهرگاه به نماز ايستادى، با دلخود به خداوند عز و جل روى بياور؛ زيرا هيچ بنده مؤمنى در نمازش با دل خود به خداوند روى نمىآورد و او را به دعا نمىخواند ، مگر آن كه خداوند عز و جل ، دلهاى مؤمنان را متوجّه او مىسازد و افزون بر دوستى آنان نسبت به او ، با بهشت [نيز ]تأييدش مىكند .
