ج ـ عيبجويى
۳۲۷.امام على عليهالسلام : هركه عيبهاى نهانى را بكاود ، خداوند از دوستى دلها محرومش مىكند .
۳۲۸.امام صادق عليهالسلام : نهان مردم را مكاو ، كه بىدوست مىمانى .
۳۲۹.امام صادق عليهالسلامـ به ابو بصير ـ: اى ابو محمّد! از دينِ مردمان بازجويى مكن ، كه بىدوست مىمانى .
۳۳۰.امام صادق عليهالسلام : هركه تنها با افراد بىعيب برادرى كند ، دوستانش اندك شوند .
۳۳۱.امام صادق عليهالسلام : در دنيا جوياى چهار چيز مباش كه آنها را نخواهى يافت ، حال آن كه به آنها نيازمندى : عالمى كه علم خود را به كار بندد ، پس بىعالم مىمانى ؛ عملى پاك از رياكارى ، كه در اين صورت ، بىعمل مىمانى ؛ غذايى دور از شبهه [حُرمت] ، كه بىغذا مىمانى ؛ و دوستى بىعيب ، كه بىدوست مىمانى .
د ـ خردهگيرى
۳۳۲.امام على عليهالسلام : هركه در كار برادرانش خردهگيرى كند ، دوستانش كم مىشوند.
۳۳۳.امام على عليهالسلام : هركه بر دوستش خردهگيرى كند [و بخواهد مو را از ماست بكشد]، دوستىاش گسسته مىشود .
۳۳۴.امام على عليهالسلام : آن كه بر اثر هر گناهى از برادرانش كنارهگيرى كند ، دوستانش كم مىشوند .
