۳۴۳.امام على عليه‏السلام : شخص تنگ‏چشم ، يارى ندارد .

ر . ك : ص 223 (بُخل) .

ط ـ پريشانى

۳۴۴.امام على عليه‏السلام : پريشانى ، خوى‏ها را زشت مى‏كند و دوستان را مى‏پراكند .

ى ـ افسردگى

۳۴۵.امام على عليه‏السلام : افسردگى ، برادرى را تباه مى‏كند .

۳۴۶.امام على عليه‏السلام : شخص افسرده ، هيچ برادرى ندارد .

۳۴۷.امام على عليه‏السلام : شخص افسرده ، هيچ دوستى ندارد .

۳۴۸.امام على عليه‏السلامـ پيوسته مى‏فرمود ـ : هيچ حسودى ، آرامش و هيچ افسرده دلى ، دوستى ندارد .

۳۴۹.امام على عليه‏السلام : كمتر مى‏شود كه چاره‏گرىِ شخص شتابزده ، به نتيجه رسد ، يا دوستىِ افسرده‏دل ، بپايد .

۳۵۰.امام صادق عليه‏السلام : با هيچ احمقى مشورت مكن ، از هيچ دروغگويى يارى مخواه و به دوستى هيچ افسرده‏دلى ، اعتماد مكن ؛ زيرا ... افسرده‏دل ، زمانى كه بيشترين اتكا را به او داشته باشى ، تو را وامى‏گذارد و هنگامى كه بيشترين پيوند را با او دارى ، از تو مى‏بُرَد .

ك ـ تكبّر

۳۵۱.امام على عليه‏السلام : هيچ متكبّرى ، دوستى ندارد .

۳۴۳.عنه عليه‏السلام : لَيسَ لِبَخيلٍ حَبيبٌ . ^۱

ط ـ العُسر

۳۴۴.الإمام عليّ عليه‏السلام : العُسرُ يَشينُ الأَخلاقَ ، و يوحِشُ الرِّفاقَ . ^۲

ي ـ المَلَل

۳۴۵.الإمام عليّ عليه‏السلام : المَلَلُ يُفسِدُ الاُخُوَّةَ . ^۳

۳۴۶.عنه عليه‏السلام : لا اُخُوَّةَ لِمَلولٍ . ^۴

۳۴۷.عنه عليه‏السلام : لا خُلَّةَ لِمَلولٍ . ^۵

۳۴۸.عنه عليه‏السلام ـ كانَ يَقولُ ـ: لا راحَةَ لِحَسودٍ ، و لا مَوَدَّةَ لِمَلولٍ . ^۶

۳۴۹.عنه عليه‏السلام : قَلَّما تَنجَحُ حيلَةُ العَجولِ ، أو تَدومُ مَوَدَّةُ المَلولِ . ^۷

۳۵۰.الإمام الصادق عليه‏السلام : لا تُشاوِر أحمَقَ ، و لا تَستَعِن بِكَذّابٍ ، و لا تَثِق بِمَوَدَّةِ مَلولٍ ؛ فَإِنَّ . . . المَلولَ أوثَقَ ما كُنتَ بِهِ خَذَلَكَ ، و أوصَلَ ما كُنتَ لَهُ قَطَعَكَ . ^۸

ك ـ الكِبر

۳۵۱.الإمام عليّ عليه‏السلام : لَيسَ لِمُتَكَبِّرٍ صَديقٌ . ^۹