211
دوستي در قرآن و حديث

۵۱۱.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هركه در دلش نسبت به برادرش محبّتى داشته‏باشد و او را از آن باخبر نكند ، به او خيانت كرده است .

۵۱۲.سنن أبى داوود ـ به نقل از اَنَس ـ : مردى نزد پيامبر خدا بود كه مردى ديگر بر ايشان گذشت . آن مرد گفت : اى پيامبر خدا ! من اين مرد را [كه گذشت ، ]دوست مى‏دارم .
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهبه او فرمود : «آيا با خبرش كرده‏اى ؟» .
گفت : نه .
فرمود : «او را باخبر كن» .
پس ، خود را به آن مرد رساند و گفت : من تو را در راه خدا دوست مى‏دارم .
آن مرد گفت : آن كه مرا براى او دوست مى‏دارى ، نيز دوستت بدارد .

۵۱۳.المحاسنـ به نقل از مجاهد ـ: مردى از ياران پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهمرا ديد و از پشت ، شانه‏ام را گرفت و گفت : هان! من تو را دوست دارم .
پاسخ داد[م] : آن كه مرا براى او دوست مى‏دارى ، دوستت بدارد! .
آن مرد گفت : اگر نبود كه پيامبر خدا فرمود : «هرگاه كسى ، كسى را دوست داشت ، باخبرش كند كه دوستش مى‏دارد» ، تو را [از محبّتم ]باخبر نمى‏كردم .

۵۱۴.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه يكى از شما مصاحبش را دوست مى‏داشت ، به خانه‏اش برود و باخبرش كند كه او را براى خدا دوست مى‏دارد .

۵۱۵.المحاسنـ به نقل از ابو البلاد ـ: امام باقر و امام صادق عليهماالسلام در مسجد نشسته بودند كه مردى گذشت. يكى از همنشينان ايشان گفت : به خدا سوگند ، من اين مرد را دوست مى‏دارم .
امام باقر عليه‏السلامفرمود : «هان ! باخبرش كن ، كه [اين كار ، ]دوستى را پايدارتر مى‏كند و براى انس گرفتن ، بهتر است» .


دوستي در قرآن و حديث
210

۵۱۱.عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مَن كانَ في قَلبِهِ مَوَدَّةٌ لِأَخيهِ ثُمَّ لَم يُطلِعهُ عَلَيهِ فَقَد خانَهُ . ۱

۵۱۲.سنن أبي داود عن أنس : إنَّ رَجُلاً كانَ عِندَ النَّبِيِّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، فَمَرَّ بِهِ رَجُلٌ ، فَقالَ : يا رَسولَ اللّه‏ِ ، إنّي لاَُحِبُّ هذا . فَقالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : أعلَمتَهُ ؟ قالَ : لا . قالَ : أعلِمهُ . قالَ : فَلَحِقَهُ فَقالَ : إنّي اُحِبُّكَ فِي اللّه‏ِ . فَقالَ : أحَبَّكَ الَّذي أحبَبتَني لَهُ . ۲

۵۱۳.المحاسن عن مجاهد : لَقِيَني رَجُلٌ مِن أصحابِ النَّبِيِّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، فَأَخَذَ بِمَنكِبي مِن وَرائي ، قالَ : أما إنّي اُحِبُّكَ .
قالَ : أحَبَّكَ الَّذي أحبَبتَني لَهُ .
فَقالَ : لَولا أنَّ رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهقالَ : «إذا أحَبَّ الرَّجُلُ الرَّجُلَ فَليُخبِرهُ أنَّهُ أحَبَّهُ» ما أخبَرتُكَ . ۳

۵۱۴.رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : إذا أحَبَّ أحَدُكُم صاحِبَهُ ، فَليَأتِهِ في مَنزِلِهِ فَليُخبِرهُ أنَّهُ يُحِبُّهُ للّه‏ِِ . ۴

۵۱۵.المحاسن عن أبي البلاد : مَرَّ رَجُلٌ فِي المَسجِدِ وأبو جَعفَرٍ عليه‏السلام جالِسٌ وأبو عَبدِاللّه‏ِ عليه‏السلام ، فَقالَ لَهُ بَعضُ جُلَسائِهِ : وَ اللّه‏ِ ، إنّي لاَُحِبُّ هذَا الرَّجُلَ .
قالَ لَهُ أبو جَعفَرٍ عليه‏السلام : ألا فَأَعلِمهُ ؛ فَإِنَّهُ أبقى لِلمَوَدَّةِ ، وخَيرٌ فِي الاُلفَةِ . ۵

1.الإخوان : ۱۴۰ / ۷۲ عن مكحول ، كنز العمّال : ۹ / ۲۵ / ۲۴۷۴۸ .

2.سنن أبي داود : ۴ / ۳۳۳ / ۵۱۲۵ ، مسند ابن حنبل : ۴ / ۲۸۲ / ۱۲۴۳۳ ، المستدرك على الصحيحين : ۴ / ۱۸۹ / ۷۳۲۱ ، صحيح ابن حبّان : ۲ / ۳۳۱ / ۵۷۱ ، المصنّف لعبدالرزّاق : ۱۱ / ۲۰۰ / ۲۰۳۱۹ كلّها عن أنس ، المعجم الكبير : ۲۲/ ۱۳۸ / ۳۶۶ عن وحشي بن حرب عن أبيه عن جدّه ، الإخوان : ۱۳۸ / ۷۰ عن حبيب بن ضبيعة الضبعي ، كنز العمّال : ۹/۱۷۵/۲۵۵۷۸ نقلاً عن تاريخ دمشق عن أنس و ص ۱۷۷ / ۲۵۵۸۱ نقلاً عن أبي نعيم عن الحارث و كلّها نحوه .

3.الأدب المفرد : ۱۶۵ / ۵۴۳ ، وراجع المعجم الكبير : ۱۲ / ۲۸۰ / ۱۳۳۶۱ .

4.مسند ابن حنبل : ۸ / ۶۶ / ۲۱۳۵۲ ، الزهد لابن المبارك : ۲۴۸ / ۷۱۲ كلاهما عن أبي ذرّ ، كنز العمّال : ۹ / ۲۵ / ۲۴۷۴۶ .

5.المحاسن : ۱ / ۴۱۵ / ۹۵۱ ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۸۱ / ۱ .

  • نام منبع :
    دوستي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    تقديري، محمد؛ اسلامي، سيد حسن
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    سوّم
تعداد بازدید : 227176
صفحه از 784
پرینت  ارسال به