۵۵۵.امام على عليه‏السلام : در دوستِ بخيل ، خيرى نيست .

۵۵۶.امام على عليه‏السلام : بخل ، دشمنى به بار مى‏آورد .

۵۵۷.امام على عليه‏السلام : از آراستگى به بُخل بپرهيز ؛ زيرا تو را نزد آشنا و نزديك ، خوار و نزد خويشان دشمن مى‏سازد .

۵۵۸.امام على عليه‏السلام : بُخل ، همنشين خود را خوار مى‏كند و دورى جوينده از خود را ارجمند مى‏سازد .

۵۵۹.امام على عليه‏السلامـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ: كسى دوست شخص بخيل است كه او را نيازموده است .

۵۶۰.امام على عليه‏السلام : از بخل بپرهيزيد ؛ زيرا بيگانهْ بخيل را دشمن مى‏دارد و خويشاوند از او مى‏گريزد .

ر . ك : ص 151 (تنگ چشمى) .

ه ـ اعتماد مطلق

۵۶۱.امام صادق عليه‏السلام : به برادرت اعتماد مطلق ^۱ نداشته باش ؛ زيرا زمين خوردن بر اثر اعتماد [به همه گفته‏ها و كرده‏هاى دوست] ، قابل جبران نيست .

و ـ آزردن

۵۶۲.كنز العمّالـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هرگاه شبانه براى قرائت [قرآن ]برمى‏خاست ، آيات را بسيار آهسته تلاوت مى‏كرد .
پرسيدند : اى پيامبر خدا! صدايت را به قرآن خواندن ، بلند نمى‏كنى ؟
فرمود : «خوش ندارم رفيقم و خانواده‏ام را بيازارم» .

۵۵۵.الإمام عليّ عليه‏السلام : لا خَيرَ في صَديقٍ ضَنينٍ . ^۱

۵۵۶.عنه عليه‏السلام : البُخلُ يوجِبُ البَغضاءَ . ^۲

۵۵۷.عنه عليه‏السلام : إيّاكَ وَ التَّحَلِّيَ بِالبُخلِ ؛ فَإِنَّهُ يُزري بِكَ عِندَ القَريبِ ، و يُمَقِّتُكَ إلَى النَّسيبِ . ^۳

۵۵۸.عنه عليه‏السلام : البُخلُ يُذِلُّ مُصاحِبَهُ ، و يُعِزُّ مُجانِبَهُ . ^۴

۵۵۹.عنه عليه‏السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ: صَديقُ البَخيلِ مَن لَم يُجَرِّبهُ . ^۵

۵۶۰.عنه عليه‏السلام : إيّاكُم وَ البُخلَ ؛ فَإِنَّ البَخيلَ يَمقُتُهُ الغَريبُ ، و يَنفُرُ مِنهُ القَريبُ . ^۶

ه ـ الاِستِرسال

۵۶۱.الإمام الصادق عليه‏السلام : لا تَثِق بِأَخيكَ كُلَّ الثِّقَةِ ؛ فَإِنَّ صِرعَةَ الاِستِرسالِ لَن تُستَقالَ . ^۷

و ـ الإِيذاء

۵۶۲.كنز العمّال عن أنس : كانَ النَّبِيُّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله إذا قامَ مِنَ اللَّيلِ يَقرَأُ ، زَمزَمَ في قِراءَتِهِ .
فَقيلَ : يا رَسولَ‏اللّه‏ِ ، لِمَ لا تَرفَعُ صَوتَكَ بِالقُرآنِ ؟
قالَ : أكرَهُ أن اُوذِيَ رَفيقي و أهلَ بَيتي . ^۸