(اى كسانى كه ايمان آوردهايد ! از غير خودتان همرازى مگيريد كه از هيچ نابهكارىاى در حقّ شما كوتاهى نمىكنند و آرزو دارند كه در رنج بيفتيد . دشمنى از سخنانشان آشكار است و آنچه در سينه نهان مىدارند ، از آن [هم ]بزرگتر است . در حقيقت ، ما نشانهها را براى شما بيان كرديم ، اگر تعقّل كنيد . هان ! شما كسانى هستيد كه آنان را دوست داريد ، حال آن كه آنان شما را دوست ندارند و شما به همه اين كتاب ، ايمان داريد . هرگاه شما را ببينند ، مىگويند : «ايمان آورديم» و چون [با خود ]خلوت كنند ، از شدّت خشم بر شما ، سرانگشتان خود را مىگزند . بگو : به خشم خود بميريد كه خداوند ، به راز درون سينهها داناست ).
(برخى از مردم ، در برابر خدا ، همتايانى [براى او ]برمىگزينند و آنها را چون دوستى خدا ، دوست مىدارند ؛ ولى آنان كه ايمان آوردهاند ، خدا را بيشتر دوست مىدارند . كسانى كه ستم كردهاند ، اگر هنگامى كه عذاب را مشاهده مىكنند ، مىديدند كه همه نيرو از آنِ خداست و خداوند ، سختْكيفر است [ ، از ادامه ستم پيشگى باز مىايستادند]).
(مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان ، به دوستى بگيرند و هركه چنين كند ، با خداوند ، هيچ پيوندى ندارد ، مگر آن كه از آنان به نوعى بترسيد ؛ و خداوند ، شما را از [كيفر ]خودش برحذر مىدارد كه بازگشت به سوى اوست) .
حديث
۶۹۲.رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هركس به خدا و روز قيامتْ ايمان دارد ، با هيچ كافرى ، برادرى و با هيچ فاجرى(بدكارى) ، مصاحبت نكند . هركس با كافرى ، برادرى يا با فاجرى مصاحبت كند ، خود ، كافرى فاجر است .
۶۹۳.امام على عليهالسلام : مبادا كه دشمنان خدا را دوست بدارى و يا دوستىات را براى غير دوستان خدا ، خالص گردانى ؛ زيرا هركه مردمى را دوست بدارد ، با آنان محشور خواهد شد .
۶۹۴.امام على عليهالسلام : با كافر ، دوستى و با جاهل ، مصاحبت مكنيد .
۶۹۵.الأمالى صدوقـ به نقلاز علاء بن فُضَيل، از امام صادق عليهالسلام ـ: «هركس كافرى را دوست بدارد ، با خدا دشمنى كرده است و هركه با كافرى دشمنى كند ، خدا را دوست داشته است» .
سپس فرمود : «دوستِ دشمن خدا ، دشمن خداست» .
