323
دوستي در قرآن و حديث

ر . ك : ص 191 (بهترين برادران)؛ ص 305 (نيكخواهى)؛
ص 317 (هديه كردن عيب‏ها) .

ن ـ گذشت كردن از لغزش‏ها

۸۰۸.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهـ به هنگام يادكرد صفات مؤمنان ـ: نسبت به لغزش برادرش ، مهربان و آسانگير است و [حقّ ]دوستى ديرين را رعايت مى‏كند .

۸۰۹.امام على عليه‏السلام : بر تو باد مردمدارى ، گرامى داشتن عالمان و گذشت كردن از لغزش‏هاى برادران ، كه سرورِ اوّلين و آخرين صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، تو را با اين سخن ، ادب آموخته است : «از آن كه به تو ستم مى‏كند ، بگذر ؛ با آن كه از تو مى‏گسلد ، بپيوند ؛ و به آن كه تو را [از عطاى خود] محروم مى‏كند ، ببخش» .

۸۱۰.امام على عليه‏السلام : لغزش دوستت را براى هنگام يورش دشمنت ، تحمّل كن .

۸۱۱.امام صادق عليه‏السلام : براى لغزش‏ها و تقصيرهاى پيش آمده برادرانتان ، عذرى (توجيهى) بيابيد . اگر هم براى آن عذرى نيافتيد ، باور كنيد كه اين مسئله ، بر اثر ناآگاهى شما نسبت به گونه‏هاى عذر است .

۸۱۲.عيون أخبار الرضا عليه‏السلامـ به نقل از حسين (كاتب ابو فياض) ـ: در مجلس امام رضا عليه‏السلامبوديم كه مردى از برادرش شكايت كرد . حضرت [در پاسخ ]اين اشعار را برخواند:

برادرت را در گناهانش معذور دار/
و عيب‏هايش را بپوشان

در برابر دروغ‏زنى و تهمت زدن بى‏خرد/
و گرفتارى‏هاى روزگار ، شكيبا باش

و از سرِ بزرگوارى ، پاسخ مده/
و ستمكار را به حسابرس او واگذار كن .


دوستي در قرآن و حديث
322

ن ـ الصَّفحُ عَنِ الزَّلاّتِ

۸۰۸.رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهـ في ذِكرِ صِفاتِ المُؤمِنِ ـ: لَطيفٌ (يَعطِفُ خ) عَلى أخيهِ بِزَلَّتِهِ ، ويَرعى ما مَضى مِن قَديمِ صُحبَتِهِ . ۱

۸۰۹.الإمام عليّ عليه‏السلام : عَلَيكَ بِمُداراةِ النّاسِ ، وإكرامِ العُلَماءِ ، وَالصَّفحِ عَن زَلاّتِ الإِخوانِ ؛ فَقَد أدَّبَكَ سَيِّدُ الأَوَّلينَ وَالآخِرينَ بِقَولِهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : اُعفُ عَمَّن ظَلَمَكَ ، وصِل مَن قَطَعَكَ ، وأعطِ مَن حَرَمَكَ . ۲

۸۱۰.عنه عليه‏السلام : اِحتَمِل زَلَّةَ وَلِيِّكَ لِوَقتِ وَثبَةِ عَدُوِّكَ . ۳

۸۱۱.الإمام الصادق عليه‏السلام : اِلتَمِسوا لاِءِخوانِكُمُ العُذرَ في زَلاّتِهِم وهَفَواتِ تَقصيراتِهِم ، فَإِن لَم تَجِدوا لَهُمُ العُذرَ في ذلِكَ فَاعتَقِدوا أنَّ ذلِكَ عَنكُم ؛ لِقُصورِكُم عَن مَعرِفَةِ وُجوهِ العُذرِ . ۴

۸۱۲.عيون أخبار الرضا عليه‏السلام عن الحسين كاتب أبي الفيّاض : حَضَرنا مَجلِسَ عَلِيِّ بنِ موسى عليه‏السلام ، فَشَكا رَجُلٌ أخاهُ ، فَأَنشَأَ يَقولُ :

اِعذِر أخاكَ عَلى ذُنوبِهوَاستُر وغَطِّ عَلى عُيوبِه
وَاصبِر عَلى بَهتِ السَّفيهولِلزَّمانِ عَلى خُطوبِه
ودَعِ الجَوابَ تَفَضُّلاًوكِلِ الظَّلومَ إلى حَسيبِه۵

1.التمحيص : ۷۵ / ۱۷۱ ، بحار الأنوار : ۶۷ / ۳۱۱ / ۴۵ .

2.تذكرة الخواصّ : ۱۳۶ ؛ بحار الأنوار : ۷۸ / ۷۱ / ۳۴ .

3.الإرشاد : ۱ / ۲۹۹ ، كنز الفوائد : ۱ / ۹۳ ، بحار الأنوار : ۷۷ / ۴۱۹ / ۴۰ .

4.تنبيه الخواطر : ۲ / ۲۵۰ ، مستدرك الوسائل : ۹ / ۵۷ / ۱۰۱۹۳ .

5.عيون أخبار الرضا عليه‏السلام : ۲ / ۱۷۶ / ۴ ، بشارة المصطفى : ۷۸ عن إبراهيم بن هاشم ، إعلام الورى : ۳۱۸ وفيه من «شكا رجل . . . إلخ» ، بحار الأنوار : ۴۹ / ۱۱۰ / ۵ .

  • نام منبع :
    دوستي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    تقديري، محمد؛ اسلامي، سيد حسن
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    سوّم
تعداد بازدید : 230131
صفحه از 784
پرینت  ارسال به