۹۶۳.امام حسن عليه‏السلام : هركه خدا را بشناسد ، او را دوست خواهد داشت .

۹۶۴.امام سجّاد عليه‏السلام : اى آن كه عارفان را با رازگويى بلند خويش ، مأنوس ساخت و بر خائفان ، لباس دوستى خود پوشاند !

۹۶۵.امام صادق عليه‏السلام : اگر مردم از فضيلت شناختِ خداى عز و جل باخبر مى‏شدند ، به نعمت‏ها و خوشى‏هاى زندگى دنيوى كه خداوند ، دشمنان را از آن برخوردار ساخته است ، چشم نمى‏دوختند و دنيايشان از آنچه با گام‏هايشان بر آن پاى مى‏نهند نيز كمتر مى‏شد و با نعمت معرفت خدا عز و جلمتنعّم مى‏شدند و از آن ، لذّت مى‏بردند ؛ لذّت بردنِ كسى كه همواره در باغ‏هاى بهشت ، در كنار اولياى خداست!
در حقيقت ، شناخت خدا ، مونسى در برابر هر بى‏كسى ، همدمى در برابر هر تنهايى ، نورى در برابر هر تاريكى ، نيرويى در برابر هر ناتوانى ، و درمانى براى هر بيمارى است!

۹۶۳.الإمام الحسن عليه‏السلام : مَن عَرَفَ اللّه‏َ أحَبَّهُ . ^۱

۹۶۴.الإمام زين العابدين عليه‏السلامـ في مُناجاتِهِ ـ: يا مَن آنَسَ العارِفينَ بِطولِ مُناجاتِهِ ، وألبَسَ الخائِفينَ ثَوبَ مُوالاتِهِ . ^۲

۹۶۵.الإمام الصادق عليه‏السلام : لَو يَعلَمُ النّاسُ ما في فَضلِ مَعرِفةِ اللّه‏ِ عز و جل ما مَدّوا أعيُنَهُم إلى ما مَتَّعَ اللّه‏ُ بِهِ الأعداءَ مِن زَهرَةِ الحَياةِ الدُّنيا ونَعيمِها ، وكانَت دُنياهُم أقَل عِندَهُم مِمّا يَطَؤونَهُ بِأرجُلِهِم ، ولَنَعِموا بِمَعرِفَةِ اللّه‏ِ جَلَّ وعَزَّ ، وتَلَذَّذوا بِها تَلَذُّذَ مَن لَم يَزَل في رَوضاتِ الجِنانِ مَعَ أولِياءِ اللّه‏ِ .
إنَّ مَعرِفَةَ اللّه‏ِ عز و جل آنِسٌ مِن كُلِّ وَحشَةٍ ، وصاحِبٌ مِن كُلِّ وَحدَةٍ ، ونورٌ مِن كُلِّ ظُلمَةٍ ، وقُوَّةٌ مِن كُلِّ ضَعفٍ ، وشِفاءٌ مِن كُلِّ سُقمٍ . ^۳