۷۲.امام رضا عليه‏السلام : افزودن بر شمار دوستان در زندگى ، گريه كنندگان پس از مرگ را افزايش مى‏دهد .

۷۳.لقمانـ به پسرش ـ: پسركم ! هزار دوست بگير ، حال آن كه هزار [دوست ]نيز اندك است ، و يك دشمن هم مگير كه يكى نيز بسيار است .

۷۴.لقمانـ به پسرش ـ: پسركم ! بر شمار دوستان بيفزا و از دشمنان ايمن مباش كه كينه در سينه‏هايشان ، چون آب زير خاكستر ، [پنهان ]است .

۷۵.امام على عليه‏السلام :
تا آن جا كه مى‏توانى بر شمار برادران بيفزا كه/
هرگاه از آنان يارى خواسته شود ، تكيه‏گاه و پشتيبان هستند .
هزار دوست و ياور ، بسيار نيست/
حال آن كه يك دشمن نيز بسيار است .

ر . ك : ص 163 (گزينش دوست)؛ ص 205 (آداب دوستى)؛ ص 243 (احكام دوستى) .

1 / 4

فراق دوستان

۷۶.امام على عليه‏السلام : كسى كه از دوستانش جدا شده باشد ، زندگى ندارد .

۷۷.امام على عليه‏السلام : سه چيز ، سوزنده و كُشنده است : فقرِ پس از دولتمندى ، خوارى پس از عزّت و از دست دادن دوستان .

۷۲.الإمام الرضا عليه‏السلام : الاِستِكثارُ مِنَ الأَصدِقاءِ فِي الحَياةِ يُكثِرُ الباكينَ بَعدَ الوَفاةِ . ^۱

۷۳.لقمان عليه‏السلامـ لاِبنِهِ ـ: يا بُنَيَّ اتَّخِذ ألفَ صَديقٍ ، وَالأَلفُ قَليلٌ . ولا تَتَّخِذ عَدُوّا واحِدا ، وَالواحِدُ كَثيرٌ . ^۲

۷۴.عنه عليه‏السلامـ أيضا ـ: يا بُنَيَّ استَكثِر مِنَ الأَصدِقاءِ ، ولا تَأمَن مِنَ الأَعداءِ ؛ فَإِنَّ الغِلَّ في صُدورِهِم مِثلُ الماءِ تَحتَ الرَّمادِ . ^۳

۷۵.الإمام عليّ عليه‏السلام :
تَكَثَّر مِنَ‏الإِخوانِ مَااسطَعتَ‏إنَّهُمعِمادٌ إذا مَا استُنجِدوا وظُهورُ
ولَيسَ كَثيرا ألفُ خِلٍ‏وصاحِبٍوإنَّ عَدُوّا واحِدا لَكَثيرُ^۴

1 / 4

فَراقُ الأَحِبَّةِ

۷۶.الإمام عليّ عليه‏السلام : لا عَيشَ لِمَن فارَقَ أحِبَّتَهُ . ^۵

۷۷.عنه عليه‏السلام : ثَلاثٌ هُنَّ المُحرِقاتُ الموبِقاتُ : فَقرٌ بَعدَ غِنىً ، وذُلٌّ بَعدَ عِزٍّ ، وفَقدُ الأَحِبَّةِ . ^۶