521
دوستي در قرآن و حديث

۱۱۴۸.امام سجّاد عليه‏السلام : محبوب‏ترين بندگانم نزد من ، شخص پرهيزگارِ جوينده پاداشِ بسيار ، ملازمِ عالمان ، پيرو بردباران و پذيرنده از حكيمان است .

۱۱۴۹.امام باقر عليه‏السلام : هيچ‏يك از نيازهاى كوچك خود را حقير مشماريد [و آنها را نيز از خدا بخواهيد] ؛ زيرا محبوب‏ترين مؤمنان در نزد خداوند متعال ، كسى است كه بيشتر از همه از او درخواست مى‏كند .

۱۱۵۰.امام صادق عليه‏السلام : از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله پرسيدند : محبوب‏ترين مردم ، نزد خدا كيست ؟
فرمود : «سودمندترينِ مردم ، براى مردم است» .

۱۱۵۱.امام صادق عليه‏السلام : خداوند عز و جلفرمود : «خلق ، نانخور من هستند ، از اين رو محبوب‏ترينشان نزد من ، مهربان‏ترينشان نسبت به آنان است و كسى كه بيشتر براى برآوردن نيازهايشان مى‏كوشد» .

۱۱۵۲.امام صادق عليه‏السلام : از جمله آنچه خداوند عز و جل به موسى بن عمران عليه‏السلام وحى كرد ، آن بود : «اى موسى بن عمران ! هيچ آفريده‏اى محبوب‏تر از بنده مؤمنم نيافريدم . من او را به آنچه خيرش در آن است ، مبتلا مى‏كنم؛ بدانچه خيرش در آن است ، عافيت مى‏بخشم؛ براى خيرش آنچه را كه شرّ او در آن است ، از او دور مى‏كنم . من بدانچه بنده‏ام را به صلاح مى‏آورد ، داناترم . پس در برابر بلايم شكيبايى و براى نعمتم سپاسگزارى كند و به قضايم خشنود باشد ، تا چون بر طبق خشنودى من رفتار كند و از من فرمانبرى نمايد ، او را از زمره صدّيقان نزد خودم بنويسم» .


دوستي در قرآن و حديث
520

۱۱۴۸.الإمام زين العابدين عليه‏السلام: إنَّ أحَبَّ عَبيدي إلَيَّ التَّقِيُّ الطّالِبُ لِلثَّوابِ الجَزيلِ ، اللاّزِمُ لِلعُلَماءِ ، التّابِعُ لِلحُلَماءِ ، القابِلُ عَنِ الحُكَماءِ . ۱

۱۱۴۹.الإمام الباقر عليه‏السلام : لا تُحَقِّروا صَغيرا مِن حَوائِجِكُم ؛ فَإِنَّ أحَبَّ المُؤمِنينَ إلَى اللّه‏ِ تَعالى أسأَلُهُم . ۲

۱۱۵۰.الإمام الصادق عليه‏السلام : سُئِلَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : مَن أحَبُّ النّاسِ إلَى اللّه‏ِ ؟ قالَ : أنفَعُ النّاسِ لِلنّاسِ . ۳

۱۱۵۱.عنه عليه‏السلام : قالَ اللّه‏ُ عز و جل : الخَلقُ عِيالي ، فَأَحَبُّهُم إلَيَّ ألطَفُهُم بِهِم ، وأسعاهُم في حَوائِجِهِم . ۴

۱۱۵۲.عنه عليه‏السلام : إنَّ فيما أوحَى اللّه‏ُ عز و جل إلى موسَى بنِ عِمرانَ عليه‏السلام : يا موسَى بنَ عِمرانَ ، ما خَلَقتُ خَلقا أحَبَّ إلَيَّ مِن عَبدِيَ المُؤمِنِ ؛ فَإِنّي إنَّما أبتَليهِ لِما هُوَ خَيرٌ لَهُ ، واُعافيهِ لِما هُوَ خَيرٌ لَهُ ، وأزوي عَنهُ ما هُوَ شَرٌّ لَهُ لِما هُوَ خَيرٌ لَهُ . وأنَا أعلَمُ بِما يَصلَحُ عَلَيهِ عَبدي ؛ فَليَصبِر عَلى بَلائي ، وَليَشكُر نَعمائي ، وَليَرضَ بِقَضائي ، أكتُبهُ فِي الصِّدّيقينَ عِندي إذا عمِلَ بِرِضائي وأطاعَ أمري . ۵

1.الكافي : ۱ / ۳۵ / ۵ عن أبي حمزة ، بحار الأنوار : ۱ / ۱۸۵ / ۱۰۹ .

2.مكارم الأخلاق : ۲ / ۹۷ / ۲۲۷۶ ، بحار الأنوار : ۹۳ / ۳۴۶ / ۹ .

3.الكافي : ۲ / ۱۶۴ / ۷ عن سيف بن عميرة عمّن سمعه ، جامع الأحاديث للقمّي : ۱۹۸ ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۳۳۹ / ۱۲۲ .

4.الكافي : ۲ / ۱۹۹ / ۱۰ عن ابن سنان ، مصادقة الإخوان : ۱۷۸ / ۱۲ عن محمّد بن عجلان وفيه «أعناهم باُمورهم وأقومهم بشأنهم» بدل «ألطفهم بهم» ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۳۳۶ / ۱۱۴ .

5.الكافي : ۲ / ۶۱ / ۷ عن داود بن فرقد ، بحار الأنوار : ۱۳ / ۳۴۸ / ۳۶ .

  • نام منبع :
    دوستي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    تقديري، محمد؛ اسلامي، سيد حسن
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    سوّم
تعداد بازدید : 245606
صفحه از 784
پرینت  ارسال به