۱۱۷۹.إرشاد القلوبـ در ضمن حديث «معراج» ـ: [خداوند متعال فرمود :] اى احمد ! اگر بنده‏اى به مقدار نماز آسمانيان و زمينيان ، نماز بخواند و به مقدار روزه آسمانيان و زمينيان ، روزه بگيرد و همچو فرشتگان ، از خوردنْ باز ايستد و چون برهنگانْ لباس بپوشد ، آن‏گاه ذرّه‏اى دوستى دنيا يا شهرت يا رياست و يا زيب و زيور آن را در قلبش ببينم ، در خانه‏ام همسايه من نخواهد بود و محبّتم را از قلبش برخواهم كَند . سلام و محبّت من بر تو باد!

۱۱۸۰.امام على عليه‏السلام : همچنان‏كه خورشيد و شب با يكديگر جمع نمى‏شوند ، خدا دوستى و دنيا دوستى با يكديگر جمع نمى‏شوند .

۱۱۸۱.امام على عليه‏السلام : هركه دوستدار ديدار خداوند سبحان شود ، دنيا را فراموش مى‏كند .

۱۱۸۲.امام على عليه‏السلام : آن كه دنيا دوستى در قلبش جاى گرفته است ، چگونه ادّعاى خدا دوستى مى‏كند ؟

۱۱۸۳.امام على عليه‏السلام : اگر خداوند را دوست داريد ، دنيا دوستى را از دل‏هايتان بيرون كنيد .

۱۱۸۴.امام على عليه‏السلامـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ: رياستْ‏دوستى ، از دوستى خداى سبحان باز مى‏دارد .

۱۱۸۵.امام سجاد عليه‏السلامـ در دعايش ـ: دوستىِ دنياى پست را از قلبم بركَن كه از آنچه نزد توست ، باز مى‏دارد و مانع طلب وسيله براى رسيدن به تو مى‏گردد و نزديك شدن به تو را از ياد مى‏برد .

۱۱۸۶.امام صادق عليه‏السلام : هرگاه مؤمنْ خود را از دنيا خالى كند ، والا گردد وشيرينى دوستىِ خدا را دريابد و از نظر اهل دنيا، گويى ديوانه به شمار آيد؛ حال آن كه شيرينىِ دوستى‏خدا، با اينان درآميخته است و در نتيجه ، به كسى جز او نمى‏پردازند.

۱۱۷۹.إرشاد القلوبـ في حديث المعراج ـ[قالَ اللّه‏ُ تعالى : ] يا أحمَدُ ، لَو صَلَّى العَبدُ صَلاةَ أهلِ السَّماءِ وَالأَرضِ ، وصامَ صِيامَ أهلِ السَّماءِ وَالأَرضِ ، وطَوى مِنَ الطَّعامِ مِثلَ المَلائِكَةِ ، ولَبِسَ لِباسَ العاري ، ثُمَّ أرى في قَلِبهِ مِن حُبِّ الدُّنيا ذَرَّةً أو سُمعَتِها أو رِئاسَتِها أو حُلِيِّها أو زينَتِها لا يُجاوِرُني في داري ، ولَأَنزَعَنَّ مِن قَلبِهِ مَحَبَّتي ، وعَلَيكَ سَلامي ومَحَبَّتي . ^۱

۱۱۸۰.الإمام عليّ عليه‏السلام : كَما أنَّ الشَّمسَ وَاللَّيلَ لا يَجتَمِعانِ كَذلِكَ حُبُّ اللّه‏ِ وحُبُّ الدُّنيا لا يَجتَمِعانِ . ^۲ ‏

۱۱۸۱.عنه عليه‏السلام : مَن أحَبَّ لِقاءَ اللّه‏ِ سُبحانَهُ سَلا عَنِ الدُّنيا . ^۳

۱۱۸۲.عنه عليه‏السلام : كَيفَ يَدَّعي حُبَّ اللّه‏ِ مَن سَكَنَ قَلبَهُ حُبُّ الدُّنيا ؟ ! ^۴

۱۱۸۳.عنه عليه‏السلام : إن كُنتُم تُحِبّونَ اللّه‏َ فَأَخرِجوا مِن قُلوبِكُم حُبَّ الدُّنيا . ^۵

۱۱۸۴.عنه عليه‏السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ: حُبُّ الرِّئاسَةِ شاغِلٌ عَن حُبِّ اللّه‏ِ سُبحانَهُ . ^۶

۱۱۸۵.الإمام زين العابدين عليه‏السلامـ في دُعائِهِ ـ: وَانزَع مِن قَلبي حُبَّ دُنيا دَنِيَّةٍ ؛ تَنهى عَمّا عِندَكَ ، وتَصُدُّ عَنِ ابتِغاءِ الوَسيلَةِ إلَيكَ ، وتُذهِلُ عَنِ التَّقَرُّبُ مِنكَ . ^۷

۱۱۸۶.الإمام الصادق عليه‏السلام : إذا تَخَلَّى المُؤمِنُ مِن الدُّنيا سَما ، ووَجَدَ حَلاوَةَ حُبِّ اللّه‏ِ ، وكانَ عِندَ أهلِ الدُّنيا كَأَنَّهُ قَد خُولِطَ ، وإنَّما خالَطَ القَومُ حَلاوَةَ حُبِّ اللّه‏ِ فَلَم يَشتَغِلوا بِغَيرِهِ . ^۸