۱۱۸۷.امام صادق عليهالسلام : هرگاه عالمى را دوستدار دنيايش ديديد ، در دين خود، به او اعتماد مكنيد؛ زيرا هر دوستدار چيزى، آنچه را دوست دارد، حفظ مىكند.
نيز [حضرت] فرمود : خداوند به داوود عليهالسلاموحى كرد كه : «ميان من و خودت ، عالِمى را كه دلباخته دنياست قرار مده ، كه تو را از طريق محبّتم باز مىدارد . اينان ، در حقيقت ، راهزنان راه بندگانِ جوياى من هستند . كمترين كيفرى كه به آنان مىدهم ، اين است كه شيرينىِ مناجات با خودم را از دلهايشان بر مىدارم» .
۱۱۸۸.امام مهدى عليهالسلامـ درباره گفته خداى متعال كه«كفشت را بيرون آر ، كه تو در سرزمين مقدسِ «طُوى»۱هستى»ـ: موسى در وادى مقدّس با پروردگارش مناجات كرد و گفت : پروردگارا ! محبّتم را براى تو خالص ساختهام و قلبم را از غير تو شستهام» ، در حالى كه ايشان ، بسيار خانوادهاش را دوست مىداشت. پس از آن ، خداوند متعال فرمود : «كفشت را در آور» ؛ يعنى اگر محبّتت براى من خالص و قلبت از گرايش به غير من پاك است ، محبّت به خانوادهات را از قلبت بركَن .
۱۱۸۹.شرح نهج البلاغة : منقول است كه خداوند متعال ، به داوود عليهالسلاموحى كرد : «من بر دلها حرام ساختهام كه دوستى من با دوستى غيرِ من ، در آنها وارد شود» .
