۱۳۸۵.امام صادق عليهالسلام : خردمندان ، در حقيقت ، كسانى هستند كه انديشهشان را به كار بستند ، تا آن كه از آن ، خدا دوستى را به ميراث بردند ؛ زيرا چون قلبْ خدا دوستى را به ميراث بَرَد ، روشنى مىگيرد و لطف و توجّه به سويش مىشتابد. پسچون به منزلت لطف و توجّه برسد، از فايدهمندان مىگردد؛ يعنى حكيمانه سخنى مىگويد . پس چون حكيمانه سخن بگويد ، داراى هشيارى و زيركى مىشود . پس چون به منزلتِ زيركى برسد ، آن را در راه قدرت به كار مىبرد و چون آن را در راه قدرت به كار بَرَد ، طبقات هفتگانه را مىشناسد و چون به اين منزلت برسد ، انديشهاش با لطف ، حكمت و بيان ، همراه مىشود و آنها را به كار مىبندد و چون به اين منزلت برسد ، خواسته و دوستىاش را در راه خالق خود قرار مىدهد . پس چون چنين كرد ، به منزلتِ بزرگتر مىرسد و خدا را با چشمِ دلش مىبيند و حكمت را از راهى جز راه حكيمان به ميراث مىبَرد ، و علم را از راهى جز راه عالمان به ميراث مىبَرَد و صدق را از راهى جز راه صدّيقان به ميراث مىبرد .
