۱۲۹.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : براى هيچ كس روا نيست كه بيش از سه روز از مؤمنى ببرد . پس اگر سه روز گذشت ، بايد به ديدارش برود و بر او سلام كند . اگر آن يك پاسخ سلامش را داد ، هر دو در پاداش ، شريك هستند و اگر پاسخ او را نداد ، شخص سلام كننده از [كيفر ]هجران ، ايمن است .

۱۳۰.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : هرگاه دو مسلمان از يكديگر ببُرند و تا سه روز با يكديگر آشتى نكنند ، از [دين] اسلام بيرون‏اند و ميان آنان ، ولايتى [دينى] ^۱ نخواهد بود . پس هر يك از آن دو به سخن گفتن با دوستش پيش‏دستى كند ، در روز حسابرسى ، به سوى بهشت ، پيش‏دستى خواهد كرد .

۱۳۱.رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : با يكديگر دشمنى مكنيد ، بر يكديگر حسد مورزيد و از يكديگر رويگردان مشويد . بندگان خدا و برادر هم باشيد . براى هيچ مسلمانى روا نيست كه بيش از سه روز از برادرش ببُرد .

۱۳۲.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از اين‏كه مسلمانى بيش از سه روز از برادرش ببُرد ، نهى كرد .

۱۳۳.امام على عليه‏السلام : [پيامبر خدا ]از هجران نهى كرد . پس اگر كسى ناچار از آن شد ، بيش از سه روز از برادرش نَبُرد كه هر كس بيش از آن از برادرش بِبُرد ، آتش به او سزاوارتر است .

۱۲۹.عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : لا يَحِلُّ لِرَجُلٍ أن يَهجُرَ مُؤمِنا فَوقَ ثَلاثَةِ أيّامٍ . فَإِذا مَرَّت ثَلاثَةُ أيّامٍ فَليَلقَهُ فَليُسَلِّم عَلَيهِ ، فَإِن رَدَّ عَليهِ السَّلامَ فَقَدِ اشتَرَكا فِي الأَجرِ ، وإن لَم يَرُدَّ عَلَيهِ فَقَد بَرِئَ المُسَلِّمُ مِنَ الهِجرَةِ . ^۱

۱۳۰.عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : أيُّما مُسلِمَينِ تَهاجَرا فَمَكَثا ثَلاثا لا يَصطَلِحانِ إلاّ كانا خارِجَينِ مِنَ الإِسلامِ ، ولَم يَكُن بَينَهُما وِلايَةٌ ، فَأَيُّهُما سَبَقَ إلى كَلامِ أَخيهِ كانَ السّابِقَ إلَى الجَنَّةِ يَومَ الحِسابِ . ^۲

۱۳۱.عنه صلى‏الله‏عليه‏و‏آله : لا تَباغَضوا ، ولا تَحاسَدوا ، ولا تَدابَروا ، وكونوا عِبادَ اللّه‏ِ إخوانا . ولا يَحِلُّ لِمُسلِمٍ أن يَهجُرَ أخاهُ فَوقَ ثَلاثَةِ أيّامٍ . ^۳

۱۳۲.مسند ابن حنبل عن ابن عمر : إنَّ النَّبِيَّ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله . . . نَهى عَن هِجرَةِ المُسلِمِ أخاهُ فَوقَ ثَلاثٍ . ^۴ ‏

۱۳۳.الإمام عليّ عليه‏السلام : نَهى [رَسولُ‏اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله] عَنِ الهِجرانِ . فَمَن كانَ لابُدَّ فاعِلاً فَلا يَهجُر أخاهُ أكثَرَ مِن ثَلاثَةِ أيّامٍ ؛ فَمَن كانَ مُهاجِرا لِأَخيهِ أكثَرَ مِن ذلِكَ كانَتِ النّار أولى بِهِ . ^۵