۱۷۲.امام على عليه‏السلامـ در وصيّت خود به فرزندانش ـ: فرزندانم! دل‏ها سپاهيانى فراهم‏آمده هستند كه با دوستى‏به يكديگر مى‏نگرند و بدين‏گونه با يكديگر رازگويى مى‏كنند . در باب دشمنى نيز چنين است . پس اگر كسى را بى آن كه خود به سوى‏شما پيش‏دستى كرده باشد ، دوست داشتيد ، بدو اميدوار باشيد و هرگاه كسى را بى آن كه بدى‏اى از او به شما رسيده باشد ، دشمن داشتيد ، از او بپرهيزيد .

۱۷۳.الاختصاصـ به نقل از اَصبغ بن نُباتَه ـ: همراه امير مؤمنان بودم كه مردى نزدش آمد و به ايشان سلام كرد و سپس گفت : اى امير مؤمنان! به خدا سوگند ، من تو را در راه خدا دوست دارم و تو را در نهان ، چنان دوست دارم كه آشكارا دوست دارم ، و چنان در نهان به ولايت تو در راه خدا پايبندم كه آشكارا بدان پايبندم .
امير مؤمنان ، سر خود را زير انداخت و نوك شاخه‏اى را كه در دست داشت ، مدّتى بر زمين زد . سپس سر خود را بلند كرد و فرمود پيامبر : «خدا برايم هزار حديث گفت كه براى هر حديثى ، هزار در است . جان‏هاى مؤمنان ، در هوا يكديگر را مى‏بينند و يكديگر را مى‏بويند و شناسايى مى‏كنند . پس هر يك كه ديگرى را شناخت ، با آن الفت مى‏گيرد ، و هر يك نشناخت ، با آن ديگرى اختلاف مى‏يابد . به حقّ خداوند قسم كه دروغ مى‏گويى و من ، نه چهره‏ات را در ميان چهره‏ها[ى دوستدارانم ]مى‏شناسم و نه نامت را در ميان نام‏هاى آنها» .

۱۷۴.امام باقر عليه‏السلام : هان ! جان‏ها [همچون ]سپاهيانى فراهم‏آمده‏اند . پس آنها كه يكديگر را بشناسند ، با يكديگر الفت خواهند گرفت و آنها كه يكديگر را نشناسند ، با يكديگر اختلاف خواهند يافت . چون جان در همان آسمان ، دوستى و دشمنى مى‏كند . پس اگر در آسمان دوستى كرد ، در زمين نيز دوستى مى‏كند و اگر در آسمان دشمنى كرد ، در زمين نيز دشمنى مى‏كند .

۱۷۵.امام صادق عليه‏السلام : جان‏ها [همچون ]سپاهيانى فراهم‏آمده‏اند . پس آنها كه در [عالم ]ميثاق ، ^۱ يكديگر را بشناسند ، در اين‏جا با يكديگر الفت مى‏گيرند وآنها كه [در عالم ميثاق ، ]يكديگر را نشناسند ، در اين‏جا اختلاف خواهند كرد .

۱۷۲.عنه عليه‏السلامـ في وَصِيَّتِهِ لِبَنيهِ ـ: يا بَنِيَّ ، إنَّ القُلوبَ جُنودٌ مُجَنَّدَةٌ ، تَتَلاحَظُ بِالمَوَدَّةِ وتَتَناجى بِها ، وكَذلِكَ هِيَ فِي البُغضِ ؛ فَإِذا أحبَبتُمُ الرَّجُلَ مِن غَيرِ سَبقٍ مِنهُ إلَيكُم فَارجوهُ ، وإذا أبغَضتُمُ الرَّجُلَ مِن غَيرِ سوءٍ سَبَقَ مِنهُ إلَيكُم فَاحذَروهُ . ^۱

۱۷۳.الاختصاص عن الأصبغ بن نباتة : كُنتُ مَعَ أميرِ المُؤمِنينَ عليه‏السلام فَأَتاهُ رَجُلٌ فَسَلَّمَ عَلَيهِ ، ثُمَّ قالَ : يا أميرَ المُؤمِنينَ ، إنّي وَاللّه‏ِ لاَُحِبُّكَ فِي اللّه‏ِ ، واُحِبُّكَ فِي السِّرِّ كَما اُحِبُّكَ فِي العَلانِيَةِ، وأدينُ اللّه‏َ بِوِلايَتِكَ فِي السِّرِّ كَما أدينُ بِها فِي العَلانِيَةِ .
وبِيَدِ أميرِ المُؤمِنينَ عودٌ ، طَأطَأَ رَأسَهُ ، ثُمَّ نَكَتَ بِالعودِ ساعَةً فِي الأَرضِ ، ثُمَّ رَفَعَ رَأسَهُ إلَيهِ فَقالَ : إنَّ رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله حَدَّثَني بِأَلفِ حَديثٍ ، لِكُلِّ حَديثٍ ألفُ بابٍ ، وإنَّ أرواحَ المُؤمِنينَ تَلتَقي فِي الهَواءِ فَتَشَمُّ ^۲ وتَتَعارفُ ، فَما تَعارَفَ مِنهَا ائتَلَفَ ، وما تَناكَرَ مِنهَا اختَلَفَ ، وبِحَقِّ اللّه‏ِ لَقَد كَذِبتَ ؛ فَما أعرِفُ وَجهَكَ فِي الوُجوهِ ، ولاَ اسمَكَ فِي الأَسماءِ . ^۳

۱۷۴.الإمام الباقر عليه‏السلام : ألا وإنَّ الأَرواحَ جُنودٌ مُجَنَّدَةٌ ، فَما تَعارَفَ مِنهَا ائتَلَفَ ، وما تَناكَرَ مِنهَا اختَلَفَ . فَإِذا كانَتِ الرّوحُ فِي السَّماءِ تَعارَفَت وتَباغَضَت ، فَإِذا تَعارَفَت فِي السَّماءِ تَعارَفَت فِي الأَرضِ ، وإذا تَباغَضَت فِي السَّماءِ تَباغَضَت فِي الأَرضِ . ^۴

۱۷۵.الإمام الصادق عليه‏السلام : إنَّ الأَرواحَ جُنودٌ مُجَنَّدَةٌ ، فَما تَعارَفَ مِنها فِي الميثاقِ ائتَلَف هاهُنا ، وما تَناكَرَ مِنها فِي الميثاقِ (اختَلَفَ هاهُنا) ^۵ . ^۶