به علم رجال و سير تحقيق در أسناد و روايات سخن رفته است.
2 . اين قسمت در اصول و جوامع رجالى نگارش يافته و از هر كتاب در ابتدا گزارشِ محتوايى آورده شده و سپس نقاط قوت و ضعف آن بررسى شده است.
3. طبقات روات و نقش اساسى آن در اعتبار احاديث از مهم ترين مباحث اين اثر است كه در كتب ديگر كمتر توجه شده است. در اين بخش از تعريف طبقه, فايده علم طبقات, ضوابط شناسايى طبقات و راه شناخت آن, كتبى كه درباره طبقات نوشته شده است, تعيين طبقه راويان و محدثان, سخن به ميان آمده است.
4. در اين فصل, به مشايخى پرداخته شده كه سخنشان در جرح و تعديل راويان, اصلْ انگاشته مى شود.
5 . بخش پنجم اين كتاب در موضوع مدرك حجيت قول رجاليان و ادله اقوال و نقد آنها, ترتيب يافته است.
6 . در اين قسمت, بحث از ضوابط جرح و تعديل و حكم تعارض جرح و تعديل, و اين كه آيا در جرح و تعديل, ذكر سبب شرط هست يا نه و چندى ديگر, است.
7 . در فصل هفتم, اَمارات عدالت و وثاقت قرار دارند. اين كه مراد از ثقه بودن در رجال چيست؟; و از وكالت از امام(ع), تصحيح سند, شيوخ اجازه و فرق آن با شيوخ روايت, ترّحم و ترّضى و چيزهاى ديگرى كه از نشانه هاى عدالت و وثاقت راوى هستند, سخن به ميان آمده است.
8 . در بخش توثيقات عامه به اصحاب اجماع و بررسى و نقد اصل دعوى اجماع و خاستگاه آن, توثيقات كسانى كه در روايت كامل الزيارات هستند, توثيق على بن ابراهيم, توثيق صدوق و رجال احاديث مقنع و تعدادى ديگر پرداخته شده است.
9 . توثيقات خاصه در اين قسمت آمده است. الفاظ استعمال شده در بيان حال راويان, الفاظ تعديل و توثيق, الفاظى كه در صراحت و بر دلالتشان اتفاق هست و الفاظى كه مورد اختلاف اند, و الفاظ مدح و ذم و نشانه هاى آن دو, به بحث گذارده شده است.