چشم مى خورد, و نيز آميخته با تزييناتى است كه آن را به حدود قرن سوم مربوط مى سازد. ۱
2. نسخه قرار گرفته بر روى ضريح مقدّس امام على(ع) در نجف. ۲
3. نسخه گنجينه قرآن و نفايس آستان قدس قدس رضوى. اين قرآن, به قطع بياضى در اندازه 2/23در 5/23 سانتى متر بر روى پوست آهو و به خطّ كوفى است كه شاملِ از ابتداى سوره هود تا پايان سوره كهف و در 68 صفحه است ۳ كه در هر صفحه, پانزده سطر به همراه اعراب و اِعجام و تنوين آمده است. ۴ در صفحه اوّل, وقف نامه قرآن كه به خط و امضاى شيخ بهايى (از طرف شاه عباس صفوى) است, چنين آمده:
هو الحق. هذا الجزء من المصحف المجيد الذى هو بشريف خطّ سيد الأوصياء و حجة اللّه على جميع أهل الأرض و السماء, نفس الرسول و زوج البتول, و أبى السبطين إمام الثقلين, المخصوص باختصاص «إنما وليكم اللّه», المعزّز باعزاز «من كنت مولاه فعلى مولاه»
سلام من الرحمن نحو جنابه-فإنّ سلامى لايليق ببابه
وقف على الروضة المنوّرة المقدّسة الرضية الرضوية على ساكنها ألف ألف صلاة و سلام و تحية, والواقف هو السلطان الأعظم, سيد سلاطين العرب و العجم, صاحب النسب الطاهر النبوى و الحسب الباهر العلوى, المفتخر بخدمة الحرم المقدّس الرضوى, شاه عباس الحسينى الموسوى الصفوى ـ خلّد اللّه تعالى ملكه و أجرى فى بحار النصر و التأبيد و التائيد ملكه ـ و كان ذلك فى شهر رجب
1.پژوهشى در تاريخ قرآن كريم, ص۴۱۱ـ۴۱۲.
2.فهرست مخطوطات خزانة الروضة الحيدرية فى النجف الأشرف, ص۱۵.
3.بنا بر يادداشتِ بالاى صفحه اوّل اين قرآن, عدد اوراق آن ۷۹ بوده; امّا اكنون ۶۸ورق است.
4.راهنماى گنجينه قرآن, احمد گلچين معانى, تهران: اداره كتاب خانه آستان قدس, ۱۳۴۷ش, ص۳ـ۴.
