تنها در يك حديث از عايشه آمده است كه اين كه مى گويند پيامبر اكرم, خدا را دو بار ديده است, درست نيست و پيامبر(ص) , خدا را با چشمش در عرش نديده است.
حال دو سه نمونه از اين احاديث, از منابع اهل سنّت نقل مى كنيم. در روايتى آمده است:
قال: كنّا جلوساً عند النبيّ, فنظر الى القمر ليلة البدر, فقال انّكم سترون ربّكم كما ترون هذا القمر, لا تضامّون فى رؤيته; فإن استطعتم ألاّ تغلبوا على صلاة قبل طلوع الشمس وصلاة قبل غروبها فافعلوا. ۱
يعنى همين طور كه ماه را مى بينيد, خدا را هم مى بينيد و در ديدن خداوند, هيچ فشارى هم به انسان وارد نخواهد شد. طبيعى است وقتى مردم, خدا را ببينند, هجوم مى آورند و فشار مى آورند اين روايت مى گويد: در قيامت, حتّى هجوم آوردن هم نيست, چون رؤيت خداوند, آنى نيست و خدا هميشه در دسترس است و هميشه مى توانيد او را ببينيد.
در روايت ديگرى از ابوهريره مى خوانيم:
إنّ الناس قالوا: يا رسول الله! هل نرى ربّنا يوم القيامة؟ قال: «هل تمارون فى القمر ليلة البدر ليس دونه سحاب؟». قالوا: لا, يا رسول الله! قال: «فهل تمارون فى الشمس ليس دونها سحاب؟». قالوا: لا. قال:«فانّكم ترونه كذلك…». ۲
ييعنى شما همان طور كه ماه را واضح مى بينيد و هيچ ابرى در جلوى ماه نيست; همان طور كه آفتاب را به وضوح مى بينيد, خدا را هم اين چنين خواهيد ديد.
همه علماى اهل سنّت در مسئله رؤيت خدا , متّفق هستند. كسى پيش امام مالك رفته و سؤال كرده كه در ميان ما كسانى (يعنى شيعيان) هستند كه قائل به رؤيت خدا نيستند. او گفته است: كسى
1.صحيح البخارى, ج۶, ص ۸۴; سنن الترمذى, ج۴, ص۹۳; كنز العمّال, على المتّقى الهندى, ح ۳۹۲۰۷.
2.صحيح البخارى, ج۱, ص۱۹۵.