هزار حديث در يكصد موضوع ۰۱ - صفحه ۳۷

۳۵ ـ سخاوت

۱

۰.امام على عليه‌السلام:
اَلسَّخاءُ يُكْسِبُ الْمَحَبَّةَ وَيُزَيِّنُ الأَْخْلاقَ؛۱

۰.سخاوت، محبّت‌آور و زينت اخلاق است.

۲

۰.امام صادق عليه‌السلام:
اَلسَّخاءُ مِن أخلاقِ الأنبياءِ، وهُوَ عِمادُ الإيمانِ، ولا يَكونُ مُؤمِنٌ إلاّ سَخيّا، ولا يَكونُ سَخيّا إلاّ ذو يَقينٍ وهِمَّةٍ عاليَةٍ ؛ لأِنَّ السَّخاءَ شُعاعُ نورِ اليَقينِ، ومَن عَرَفَ ما قَصَدَ هانَ عَلَيهِ ما بَذَلَ؛۲

۰.سخاوت از اخلاق پيامبران و ستون ايمان است. هيچ مؤمنى نيست مگر آن‌كه بخشنده است و تنها آن كس بخشنده است كه از يقين و همّت والا برخوردار باشد ؛ زيرا كه بخشندگى پرتو نور يقين است. هر كس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود.

۳

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
اَلسَّخىُّ قَريبٌ مِنَ اللّه‌ِ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛۳

۰.سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديك است.

۴

۰.امام صادق عليه‌السلام:
اَلسَّخاءُ ما كانَ ابْتِداءً، فَأمّا ما كانَ مِن مَسألَةٍ فَحَياءٌ وتَذَمُّمٌ؛۴

۰.سخاوت آن است كه بى درخواست انجام گيرد، اما سخاوتى كه در مقابل درخواست باشد ناشى از شرمندگى و براى فرار از سرزنش است.

۵

۰.امام رضا عليه‌السلام:
اَلسَّخىُّ يَأكُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِيَأكُلوا مِن طَعامِهِ، والبَخيلُ لا يَأكُلُ مِن طَعامِ النّاسِ لِئَلاّ يَأكُلوا مِن طَعامِهِ؛۵

۰.سخاوتمند از غذاى مردم مى‌خورد، تا مردم از غذاى او بخورند اما بخيل از غذاى مردم نمى‌خورد تا آنها نيز از غذاى او نخورند.

۶

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ وطَعامُ الشَّحيحِ داءٌ؛۶

۰.غذاى سخاوتمند، داروست و غذاى بخيل، درد.

۷

۰.امام صادق عليه‌السلام:
ـ لَمّا سُئلَ عَن حَدِّ السَّخاءِ ـ: تُخرِجُ مِن مالِكَ الحَقَّ الّذى أوجَبَهُ اللّه‌ُ عَلَيكَ، فَتَضَعَهُ فى مَوضِعِهِ؛۷

۰.در پاسخ به سئوال از مرز سخاوت فرمودند: حقوقى را كه خداوند بر اموال تو واجب كرده است، خارج كنى و آن را در جاى خودش قرار دهى.

۸

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
اَلسَّخىُّ بِما مَلَكَ وأرادَ بِهِ وَجْهَ اللّه‌ِ، وأمَّا السَّخىُّ فى مَعصيَةِ اللّه‌ِ فَحَمّالُ سَخَطِ اللّه‌ِ وغَضَبِهِ وهُوَ أبخَلُ النّاسِ عَلى نَفسِهِ فكَيفَ لِغَيرِهِ !؛۸

۰.سخاوتمند كسى است كه از اموال خود و براى رضاى خدا سخاوت داشته باشد، اما كسى كه در راه معصيت خدا دست و دل باز باشد، باركش ناخشنودى و خشم خداست. چنين كسى بخيل‌ترين مردمان نسبت به خود است چه رسد به ديگران.

۹

۰.امام حسن عسگرى عليه‌السلام:
إنَّ لِلسَّخاءِ مِقدارا فَإنْ زادَ عَلَيهِ فَهُوَ سَرَفٌ؛۹

۰.سخاوت اندازه‌اى دارد كه اگر از آن فراتر رود اسراف است.

۱۰

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
إنَّ اللّه‌َ يُبغِضُ البَخيلَ فى حَياتِهِ، اَلسَّخىَّ عِندَ وَفاتِهِ؛۱۰

۰.خداوند از كسى كه در زندگى بخيل باشد و در هنگام مرگ سخى شود، نفرت دارد.

۱.۱. غررالحكم ۲/۱۰/۱۶۰۰

۲.۲. بحارالأنوار۷۱/۳۵۵/۱۷

۳.۳. بحارالأنوار۷۳/۳۰۸/۳۷

۴.۴. بحارالأنوار۷۱/۳۵۷/۲۱

۵.۵. بحارالأنوار۷۱/۳۵۲/۸

۶.۶. بحارالأنوار۷۱/۳۵۷/۲۲

۷.۷. بحارالأنوار۷۱/۳۵۳/۱۰

۸.۸. بحارالأنوار۷۱/۳۵۵/۱۷

۹.۹. بحارالأنوار۶۹/۴۰۷/۱۱۵

۱۰.۱۰. بحارالأنوار۷۷/۱۷۵/۸

صفحه از ۱۰۲