در جلد نهم، ص 461 تا 467، از بيست زن كه به كنيه معروف اند ياد كرده است.
10 . كتاب الثقات، محمد ابن حبان(م 354 ق)، مؤسسة الكتب الثقافية، حيدرآباد، 10 ج .
در اين كتاب از 85 زن راوى ياد شده است (اتمام الانعام بترتيب ما ورد في كتاب الثقات لابن حبان، ص 625 - 628). مؤلف راويان زن را در پايان هر يك از حروف الفبا و پس از راويان مرد آورده است.
11 . الضوءاللامع لاهل القرن التاسع، محمد بن عبدالرحمان السخاوى (831 - 902ق)، دارالكتاب الاسلامى، القاهره، 12 ج.
جلد 12 با عنوان كتاب معجم النساء، به معرفى 1075 زن اختصاص دارد كه بيشتر آنان داراى اجازه يا سماع حديث بودند.

تحليل:

1 . شايان ذكر است كه در سه كتاب: الكامل في ضعفاءالرجال، ابن عدى الجرجانى(م 365 ق)، كتاب الضعفاءالكبير، محمد بن عمرو العقيلى المكى (م 322 ق) و كتاب الضعفاءو المتروكين، ابن جوزى (508 - 597 ق) از زنان نام برده نشده است.
2 . در ساير كتابها نيز براى زنان قدحى ذكر نشده؛ گرچه توثيق يا مدحى نيز برايشان مذكور نباشد.
3 . ديگر آثار طبقاتى و رجالى اهل سنت، بخش مربوط به معرفى زنان ندارد.
4 . جمع تمامى زنان ذكر شده در هفت كتاب اخير با نامهاى مكرر 1937 تَنْ مى باشد. كه در بخش دوم، بدون تكرار معرفى خواهند شد.
5 . بايد توجه داشت كه كتابهاى مربوط به معرفى صحابه و طبقات از آن رو معرفى شده است كه در منابع اهل سنت جزو كتب رجال به شمار مى رود، وگرنه بسيارى از زنان موجود در آنها راوى حديث نمى باشند و بدين جهت در شمارش كلى از آنها صرف نظر شد.