قرن دهم

1. ام الحسن دختر شَدْقَمْ

صاحب رياض العلما درباره اش مى نويسد:
وى زنى دانشمند و فاضل و كامل بود كه شيخ عز الدين حسينى، فرزند عبدالصمد، فرزند شيخ شمس الدين محمد جبل عاملى (م 984 ق) به وى اجازه نقل حديث داد. همچنين پدرش حسن بن على بن الحسين، معروف به ابن شَدْقم، براى وى و برادرانش سيد محمد و سيد على و سيد حسين اجازه نامه حديث نوشت. وى اين اجازه نامه را كه مختصر بود، در سال 983، پس از عيد غدير و هنگامى كه ابن شَدْقم به مكه مشرف شده بود نگاشت. ^۱

قرن چهاردهم

1. قرائت شيرازى (م 1341)

آيت اللّه نجفى مرعشى در اجازات خود مى نويسد:
يكى از كسانى از او كه نقل حديث مى كنم، دانشمند و مدرس، خانم قرائت شيرازى است. وى در شيراز متولد شد و نزد ميرزا ابراهيم محلاتى و ميرزا هدايت اللّه شيرازى درس آموخت، سپس ساكن كربلا شد و در آنجا به زنان كتب اربعه مى آموخت. وى در سال 1341 در كربلا از دنيا رفت و همان جا مدفون شد. ^۲