2 . خديجه دختر عبدالرحمن بن محمد مقدسى (617 - 701ق)؛ ابن جابر الوادى آشى از او با اجازه روايت مى كند. ^۱
3 . زينب دختر سليمان بن ابراهيم إسْعَرْدى (م 705ق) ؛ وى را بسيارى از محدثان اجازه روايت داده اند. ^۲
4 . شُهْدة دختر صاحب كمال الدين بن عدم (619 - 709ق)؛ وى به محمد بن احمد بن عبدالرحمن منبجى اجازه حديث داد. ^۳
5 . فاطمه دختر على بن على بن حسين واسطى بغدادى (م 710 ق)؛ بسيارى از محدثان به وى اجازه حديث دادند ، از جمله مى توان شهاب الدين عمر بن محمد سُهْرَوردى را نام برد. او نيز به ابوالعباس احمد بن محمد كازرونى اجازه حديث داد. ^۴
6 . وزيرة دختر يحيى بن محمد تغلبى؛ وى از على بن محمد سخاوى اجازه حديث داشت و بر همان اساس در سال 705ق، محمد الوافى كتاب العوالى المنتقاة قاسم بن فضل ثقفى را از وى سماع كرد. ^۵
7 . ست الوزراء دختر يحيى بن محمد تغلبى دمشقى (739 - 715ق)؛ گروهى از محدثان شام به وى اجازه حديث دادند و او نيز به ابن جابر الوادى آشى اجازه حديث داد. ^۶
8 . فاطمه دختر عبدالرحمن بن محمد عياشى (م 716ق)؛ وى را گروهى از محدثان اجازه روايت حديث دادند. ^۷
9 . عايشه دختر ابراهيم بن احمد قوامى دمشقى (645 - 718ق)؛ وى به برهان ابراهيم بن احمد بعلى شامى اجازه حديث داد. ^۸