189 . يهب اللّه مادر محمد حبشى مكى (م 881ق)؛ او از گروهى از مشايخ مناطق مختلف اجازه روايت دريافت نمود و به سخاوى اجازه روايت اعطا كرد. ^۱
190 . ام حسان دختر عبدالحى القيوم بن ابى بكر بن عبداللّه؛ گروهى به وى در سال 836ق، اجازه روايت داده اند. ^۲
191. ام حسن دختر احمد بن ابى بكر بن عبداللّه(ت 822ق)؛ گروهى در سال 836ق، به وى اجازه روايت داده اند. ^۳
192 . ام حسن دختر احمد بن عيسى بن محمد (ت 815ق)؛ او خواهر محمد و ام الخير است و تمامى كسانى كه به محمد اجازه داده اند به او و خواهرش نيز اجازه داده اند. همچنين وى ابن سلامه، تقى فاسى و ديگران را مفتخر به دريافت اجازه روايت نموده است. ^۴
193 . ام حسن (سعيده) دختر احمد بن كمال ابى الفضل محمد بن احمد ( زنده در سال 836ق)؛ او در سال 797ق، از عراقى، هيثمى و ابن ملقن و پس از آن تاريخ از ابن ذهبى، تنوخى و ابن شيخه اجازه روايت دريافت نمود. ^۵
194 . ام حسن دختر ابى العباس احمد بن محمد (744 - 824ق)؛ علايى، عز بن جماعه، سالم مؤذن و ديگرى به وى اجازه روايت داده اند. ^۶
195 . ام حسن، معروف به ست اليمن، دختر ابى بكر بن عبداللّه بن ظهيره؛ او از پدرش و تمامى كسانى كه به خواهرش خديجه در سال 805ق، اجازه داده اند، اجازه روايت دريافت نمود. ^۷
196 . ام حسن دختر ابى الخير محمد بن محمد (م 827ق)؛ وى را در سال 759ق،