بهره گيرى مؤلّف از دستنوشته هاى ارزشمند منابع حديثى، به ويژه در مورد كتاب شريف الكافى، واجد امتياز است. ۱ همچنين از جهت «بيان»هاى ارزشمند بر افزوده فيض - كه در عصر خويش جامع دانشهاى گوناگون بوده است - ، اهميت دارد. ۲
36 . وسائل الشيعة إلى احكام الشريعة از محدّث عاليقدر، شيخ محمد بن حسن حُرّ عاملى (م 1104ق)، كه در آن احاديث مربوط به احكام شرعى و آداب دينى را گرد كرده است، و كتابش را بر اساس مسائل و فروعى كه در كتاب شرائع الاسلام آمده، مبوب گردانيده است. از آن جا كه شرائع - و «المختصر النافع»اش - ۳ و شروح آن، در ميان فقيهان (و فقه آموزان) متداول بوده است، تأليف وسائل، بدين سامان، امر مراجعه به احاديث را در
1.بنابراين، مى بايد نسخ معتبر الوافى به عنوان يك مأخذ كمكى مهم در تصحيح و تجديد تصحيح كتب اربعه ، به ويژه الكافى شريف ، مورد بهره گيرى قرار گيرد(مترجم).
2.وافى از حيث شيوه تنظيم و تدوين و روش گزارش احاديث هم امتيازاتى دارد كه مرحوم آيت اللّه العظمى بروجردى(ره) در طرح تهذيب و بهسازى وسائل الشيعة مى خواست از اسلوب آن استفاده كند (ر.ك: چشم و چراغ مرجعيت، به كوشش مجتبى احمدى و... قم: مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، چ ۱، ۱۳۷۹ ش، ص ۲۱۸)(مترجم).
3.ناگفته نماند كتاب شريف المختصر النافع - كه معمولاً به عنوان تلخيص شرائع الإسلام مذكور مى گردد ، دقيقاً تلخيص و اختصار شرائع الإسلام نيست و محقق حلى(ره) در هر يك از اين دو كتاب، در پاره اى مطالب ، چه از حيث تبويب و چه از جهت محتوا ، ذوق و اختيار خاصى به كار برده است ؛ چنان كه گاه فقراتى از آن را مى توان مكمل و متمم مباحث شرائع قلمداد كرد. البته در نگاه كلى، مى توان المختصر را خلاصه اى از شرائع ديد.(مترجم).
