اهداف اصلى رساله خود را در نُه مطلب عنوان داشته است.
در بخش اول، درباره زمينه هاى پيدايش حكومت صفويه، دعوت از علماى جبل عامل و نقش آنها در تثبيت حكومت و توجه پادشاهان صفوى به عالمان دينى در اين دوره اشاره كرده است.
اين بخش، از چهار فصل تشكيل شده است:
فصل اول، درباره اوضاع سياسى، اجتماعى ايران در دوره صفويه،
فصل دوم، حكومت صفويه و دعوت از علماى جبل عامل،
فصل سوم، توجه پادشاهان صفوى به عالمان دينى و فصل چهارم درباره حكومت صفويه تجلى گاه گفت وگوهاى علمى .
در بخش دوم. كه از شش فصل تركيب شده -بعد از شناخت كلى از مفهوم و خاستگاه تصوّف بحث بر اين محور، متمركز است كه تصوف كه يكى از مهره هاى اصلى تشكيل حكومت صفويه بود. چطور مورد بى مهرى آنان قرار گرفت و چطور علما در مقابل آنها ايستادند و با ارائه آثار علمى عليه تصوف، زمينه هاى زوال آنها را در حكومت صفويه فراهم ساختند.
در بخش سوم -كه بخش اصلى رساله بوده و داراى سيزده فصل است. گفته شده كه هدف رساله، تخصصى نمودن تاريخ حديث است و به همين لحاظ، بعد از اشاره به زمينه هاى اجتماعى و سياسى روى آورى به حديث در اين دوره، به بحثهاى جالب توجهى در رابطه با محتواى فعاليتهاى حديثى، پالايش منابع حديثى اين دوره از روايات مخالفان، فعاليتهاى فقه الحديثى، شناسايى پژوهشهاى حديثى مختلف در محورهاى تدوين، ترجمه، حاشيه نويسى، درايه، رجال و شرح نويسى پرداخته است.
در اين بخش، با طلايى شمردن عصر حديث در اين دوره، اولين زمينه سازان و ناشران علم حديث را معرفى كرده و سپس ترتيب تأليف كتبى را كه در اين زمينه نوشته مى شده، بيان كرده است.