بخش چهارم، بحث درباره اخباريگرى و رواج آن و علل و عوامل پيدايش اين تفكر در دوره صفويه، جريانات و برخوردهاى فكرى اصولى - اخبارى و مناقشات آنان بر روى مسائل حديثى است و در پنج فصل با تعريف اخبارى و زمان پيدايش آن و معرفى مشاهير علماى اخبارى و اصولى و بيان وجوه اختلاف بين اصوليان و اخباريان آغاز و انجام مى پذيرد.
در خاتمه نيز با اشاره به تأثير مكاتب اخباريگرى و صوفيگرى در حديث شيعه در دوره صفويه، تأثير بسزاى اين دو را در گسترش فعاليتهاى حديثى شيعه در اين عهد برشمرده است.

3. بررسى جايگاه هنر از ديدگاه قرآن و روايات، على نصيرى، كارشناسى ارشد رشته علوم قرآن و حديث، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، استاد راهنما: دكتر آذرتاش آذرنوش، استاد مشاور: دكتر حسين قره چانلو، 1377، 263ص.

اين پايان نامه در هشت فصل فراهم آمده است. نگارنده، در ديباچه، ضرورت توجه به هنر و بازيافت حدود و ثغور آن را با عنايت به سه مطلب روشن نموده است: 1. قدرت هنر 2. توجه قدرتهاى باطل كيش به جايگاه هنر، 3. ظهور نهضت اسلامى و عدم بازيافت مرزهاى بايسته هنر.
وى سپس نياز انقلاب اسلامى به هنر را در دو دليل بازگو نموده است:
الف . ابلاغ پيامهاى آزادى بخش،
ب. مقابله با شبيخون فرهنگى.
در فصل اول -كه درباره بازشناخت كلياتى درباره هنر است ابتدا تعريف مفهوم هنر را در لغت و اصطلاح، با استناد به اقوال هنرشناسان بيان نموده و در اين رابطه عناصر معنايى هنر را معرفى نموده و تاريخ پيدايش هنر و ديرينه هنر را بازگو كرده است.