5. پژوهشى در تاريخ حديث شيعه از قرن ششم تا عصر حاضر، حسين صفره، كارشناسى ارشد رشته علوم قرآن و حديث، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، استاد راهنما: دكتر مجيد معارف، استاد مشاور: على اكبر غفارى، 1379، 258ص.

اين پايان نامه در پنج فصل و يك مقدمه مفصّل گردآورى شدهاست. مطالب موجود در مقدمه عبارت اند از: پيشنه بحث، مراحل تحقيق، درآمدى بر تاريخ حديث شيعه در دوره متأخران، گذر از دوره متقدمان به دوره متأخران، نقش شيخ طوسى در حديث و فقه، نقش محقق حلى و علامه حلى در فقه، دلايل ركود در عرصه حديث، تجديد حيات اخباريان، زمينه هاى احياى اخباريگرى، مراحل مدرسه اخباريه، اختلافات عمده اخباريان و اصوليان و سرانجام اخباريان.
فصل اول، درباره تدوين جوامع حديثى است. در اين فصل، به معرفى بزرگانى چون مرحوم فيض كاشانى، شيخ حرّ عاملى، علامه مجلسى، ميرزاى نورى، و تأليفات آنان از قبيل كتاب شريف وافى، وسائل الشيعة، بحارالأنوار، مستدرك الوسائل، و تأليفات ارزشمند ديگرى از قبيل كتاب جوامع الكلم، عوالم العلوم، الأوفى، الشفاء في أخبار آل المصطفى و جامع المعارف و الأحكام پرداخته و ضمن توضيحات مفصل در بيان شرح حال هر يك و معرفى اساتيد و مشايخ و شاگردان اين أعلام، هدف از اين تأليفات را از زبان مؤلفان اين كتابها بيان مى دارد.
فصل دوم، درباره تأليفات متنوع در عرصه حديث است. وى عمده تأليفات را در اين زمينه تأليفات اربعين نويسى، مناقب نويسى، جمع و تدوين ادعيه و زيارات مأثور ،از قبيل اقبال الأعمال سيد بن طاووس، جمع احاديث در اخلاق و آداب، گردآورى احاديث اعتقادى، گردآورى احاديث فقهى، توسعه و تكميل تفاسير نقلى مانند تفسير صافى مرحوم فيض كاشانى يا البرهان في تفسير القرآن بحرانى يا تفسير نورالثقلين شيخ حويزى، مى داند و به معرفى اين آثار و بررسى آنها مى پردازد.
فصل سوم، درباره تحليل و بررسى و شرح حديث است. او در اين فصل به