در فصل اول به مقدماتى در شناخت اشعريان از نسب و مذهب و موطن و...، و در فصل دوم به اسلام آوردن و چگونگى آن و آراء مختلف در اين باب توضيحاتى ايراد كرده است.
در بخش دوم، حضور فعاليتهاى اشعريان در خارج از شبه جزيره عربستان مورد بحث قرار گرفته، اين بخش به دو فصل عراق و ايران تقسيم شده كه در فصل اول به شاخه هاى خاندان اشعرى در عراق و فعاليتها و مذهب آنان، و در دومين فصل به مهاجرت و حضور گسترده اشعريان در مناطق جبل و به ويژه قم و استيلاى آنان بر قم، قيامهاى قمى ها عليه حكومت مركزى و ساير مطالب مربوط به آن پرداخته است.
بخش سوم نيز در دو فصل به تشيع و رابطه آن با اشعريان اختصاص يافته كه در نخستين فصل، چگونگى ارتباط اين بيت با تشيع و بررسى تشيع مناطق جبال و احتمال تأثيرپذيرى آن از تشيع اشعريان، مورد مداقّه قرار گرفته و در فصل دوم، خدمات اشعريان به تشيع مطرح گشته است. گفته شده كه ايشان مشايخِ مشايخِ حديث شيعه بوده و صاحبان جوامع حديث شيعه تأليفات آنان در نگارش كتب خود سود جسته اند. به لحاظ اهميتى كه محدثان اين خاندان در ترويج مكتب تشيع داشته اند، تلاش اصلى نگارنده به معرفى و بررسى محدثان و راويان اين خاندان بوده است و به اين منظور، در آخرين بخش رساله بيش از 130 تن از آنان و ساير سرشناسان اشعرى را مورد بحث رجالى - تاريخى قرار داده است، و در صورت اختلاف آراى صاحبنظران سعى كرده به رأى صحيح دست يابد، و چون جمعى از محدثان و غير ايشان در زمره موالى اشعريان بوده و از اشاعره اصيل به شمار نمى روند، لذا جهت دورى از التباس، فهرستى از اين گروه با اشاره به نكات مهم زندگى آنان در پايان آورده است.