2.توصيف روز قيامت بر اساس آيات قرآن و روايات معصومين(ع)
امين آرام، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامى واحد اراك، استاد راهنما: حجةالاسلام محمدعلى راغبى، استاد مشاور: حجةالاسلام محمدرضا آشتيانى، 1376، 225ص.
اين پايان نامه از پنج فصل تشكيل شده، مسائل مطرح شده در فصل اول عبارت اند از: تاريخچه مطالعاتى در زمينه قيامت، اهداف، حدود و اهميت مطالعه در اين بحث. مسائلى كه در اين مورد مطرح شد بسيار زياد است، لكن در اين فصل از نوشتار، پنج مسئله مورد بررسى قرار گرفته شده است:
1 .نامهاى روز قيامت چه مى باشند و بر چه اساس نامگذارى شده اند؟
2 . زمان شروع روز قيامت چه وقت است و علائم مشخصه آن كدام اند؟
3 . حوادث روز قيامت در چه مكانى اتفاق مى افتد؟
4 . چه حوادثى در اين روز اتفاق مى افتد؟
5 . پايان روز قيامت چگونه و مدت آن چقدر است؟
در فصل دوم ،نوشتار خود را به صورت تفسير موضوعى در آيات قيامت اختصاص داده، و با استفاده از كتب تفسيرى در اين زمينه موضوع را شرح و بسط داده است.
فصل سوم درباره رسش تحقيق، طرح تحقيق، فن تحقيق و طرح تحليلى موضوع است، در اين تحقيق، ديدگاه روايى به عنوان مقياس مطالعاتى انتخاب شده و روايات از كتبى كه توسط علماى برجسته شيعه و سنى تأليف شده اند اقتباس شده است. اين ديدگاه به عنوان ابزار مطالعاتى علمى و مبناى تحليلى محقق در اين موضوع است.
فصل چهارم، در پنج بخش تنظيم شده كه در بخش اول، آن نگارنده به بررسى نامهاى روز قيامت در قرآن و همچنين اهداف و اساس نامگذارى پرداخته، و در بخش سوم به بررسى شرايط و علايم آغاز روز قيامت در قرآن و احاديث پرداخته و نشانه هاى اين روز مهم را نيز در سه دسته قريب و متوسط و بعيد تقسيم بندى نموده است.
در بخش سوم نيز به بررسى شكل گيرى صحراى محشر و مكان وقوع روز قيامت پرداخته و اينكه بر اثر نفخ صور چه تغييراتى در جهان هستى انجام مى شود.
در بخش چهارم حوادث روز قيامت را به ترتيب واقع شدن آنها بيان كرده است. او اين حوادث را بيست وپنج واقعه مهم ذكر مى كند، و اين بخش در واقع اساسى ترين بخش رساله و منظور نگارنده از تنظيم و تهيه آن است.
در بخش پنجم به بررسى چگونگى پايان روز قيامت پرداخته كه براى افراد مختلف است و هر كس با قرار گرفتن در بهشت يا جهنم به پايان اين روز مى رسد.
فصل پنجم، در اين فصل نتايج بحثهاى مختلفِ مطرح شده در فصل قبل بيان شده اند، كه به صورت قسمت قسمت و به همان ترتيب فصل قبل آورده شده، كه پس از استدلال بر هر فصل نتيجه گيرى آن نيز آمده است.
