الاصول الستّة عشر من الاصول الولية

تحقيق: ضياءالدين محمودى، قم: انتشارات دارالحديث، چاپ اول، 1381ش، 431 صفحه، وزيرى.

اصول اربعماة از قديمى ترين، مشهورترين و مهم ترين مصادر روايى شيعه هستند كه در عصر ائمه(ع) تأليف شده است؛ امّا بسيارى از آنها به دلايل گوناگون از بين رفته و فقط بخش اندكى از آن در دسترس است، كتاب الاصول الستة عشر تدوينى است از اصول بر جاى مانده كه مشتمل است بر دو مجموعه:
مجموعه اول. كتابهاى زيد الزراد، ابى سعيد عباد العصفرى، عاصم بن حميد الحنّاط، زيد النرسى، جعفر بن محمد بن شريح، محمد بن مثنى الحضرمى، محمد بن جعفر القرشى و درست بن ابى منصور الواسطى به روايت ابو محمد هارون بن موسى التعكبرى از ابن عقده.
مجموعه دوم. كتابهاى عبدالملك بن حكيم، مثنى بن الوليد الحنّاط، خلاّد السدى، حسين بن عثمان، عبيد الله بن يحيى الكاهلى و سلام بن أبى عمرة، و خبرى در ملاحم و نوادر على بن اسباط به روايت راوى پيشين از ابى العباس الهمدانى.

الرواشح السماوية

الميرداماد محمدباقر الحسينى الاسترآبادى،تحقيق: نعمت اللّه جليلى، غلامحسين قيصريه ها،قم: انتشارات دارالحديث، چاپ اوّل، 1381ش، 360 صفحه، وزيرى.

ميرداماد يكى از دانشوران شيعى قرن يازدهم است كه به علم دراية الحديث اهتمام داشته و كتاب الرواشح السماوية را به رشته تحرير درآورده، كه يك دوره مباحث حديث شناسى در آن مطرح شده است.
كتاب شامل يك مقدمه و 39 راشحه است. نگارنده در مقدمه كتاب به بيان اهميت