ألا أخبركم بالفقيه حق الفقيه؟ من لم يقنط الناس من رحمة الله... و لم يترك القرآن رغبة عنه إلى غيره؛
آيا فقيه واقعى را به شما نشناسانم؟ [او] كسى است كه مردم را از رحمت خداوند نااميد نسازد... و از قرآن به منبعى غير آن روى نگرداند. ^۱
عبارت علامه مجلسى در اين باره چنين است:
... والرابعة إلى ابطال مذهب المتفلسفة الذين أعرضوا عن القرآن و أهله، و حاولوا اكتساب العلم و العرفان من كتب قدمأ الفلاسفة و مذهب الحنفية الذين عملوا بالقياس و تركوا القرآن؛ ^۲
نكته چهارم [قابل استفاده از روايت ] آن است كه روايت در مقام باطل ساختن مكتب فلسفه زدگانى است كه از قرآن و قرآنيان روى گردانيده و كوشيده اند علم و عرفان را از كتابهاى فلاسفه گذشته فراگيرند؛ چنان كه روايت در صدد ابطال مذهب حنفيه است كه به قياس عمل كرده، قرآن را رها ساختند.

4 . حدوث زمانى عالم

يكى از اختلافات عميق ميان فلاسفه و متكلمان، تبيين چگونگى نياز ممكن و معلول به علت است، فيلسوف حدوث ذاتى را عامل فقر و نياز معلول به علت مى شناسد، اما متكلم حدوث زمانى را سبب نياز معرفى مى كند. نتيجه اين اختلاف نگرشْ آن است كه عالم از نظر فلسفه به رغم قديم بودن مى تواند حادث باشد، درحالى كه متكلم اين مدعا را نمى پذيرد و قدمت را با ضرورت وجوب ذاتى يكى مى داند و اجتماع ميان قدمت زمانى و حدوث را ممتنع و عالم را حادث زمانى مى شناسد. ^۳ باتوجه به آنكه در ظاهر آيات و