ينابيع النصيحة فى العقائد الصحيحة. ۱
كتاب شفاء الأوام به جمع آورى احاديث فقهى به شكلى مبسوط و مفصل و به ترتيب ابواب فقهى كتاب الأحكام امام هادى يحيى بن حسين، پرداخته است كه با رواياتى در باب آداب تخلى و پس از آن كتاب طهارت آغاز شده و به كتاب سِيَر ختم مى شود؛ ولى مؤلف پس از آنكه روايات جلد دوم الأحكام و روايات جلد اول آن را تا باب (مايصح من النكاح و ما يفسد) جمع آورى كرده و پيش از آنكه كار خود را در جلد اول تكميل كند، از دار دنيا رخت بربسته و برادر زاده اش صلاح بن ابراهيم بن تاج الدين ۲ (متوفاى اوايل قرن هشتم ق)، كار او را از باب (ما يصح من النكاح و ما يفسد) تا آخر جلد اول كتاب النفقات تكميل كرده است. ۳
مؤلف خود در خطبه كتاب مى گويد:
... بر آن شدم تا از ميان آنچه حفظ كرده و روايت كرده ام احاديثى را كه صحت سند و متن آن برايم ثابت شده و ضبط راويان آن احراز گشته جمع آورى كنم. البته اين مهم در خصوص احاديث احكام است. ۴
سيد صارم الدين ابراهيم بن محمد وزير (834 - 914 ق) در مورد شفاء الأوام به نقل از ابن وزير محمد بن ابراهيم (775 - 840) مى گويد:
بدون ترديد اين كتاب براى مجتهد كفايت مى كند. و اضافه مى كند كه شأن اين كتاب براى زيديه همانند سنن بيهقى براى شافعيان است كه جوينى در مورد آن گفته: «هيچ شافعى مذهبى نيست جز آن كه امام شافعى بر گردن او حق و منت دارد مگر بيهقى كه اوست كه بر شافعى منت خواهد داشت». ۵
1.أعلام المؤلفين الزيدية، ص ۳۹۰؛ م آثر الابرار، ج ۲، ص ۸۹۷.
2.از اين مؤلف و شخصيت زيديه، اخيراً كتاب ديگرى نيز با نام الكواكب الدرية فى النصوص على امامة خير البرية منتشر شده كه در آن رواياتى در باب ولايت، امامت و محبت على(ع) و اهل بيت گرد آمده است. اين اثر به كوشش عبدالله غفرانى در سال ۱۴۲۳ ق، در مشهد مقدس به چاپ رسيده است.
3.مآثر الابرار، ج ۲، ص ۸۹۷؛ لوامع الأنوار، ج ۱، ص ۶۵۴.
4.مقدمه شفاء الأوام، ص ۲۴.
5.الفلك الدوار، ص ۶۷.
