و المحدثين و مستندات ال آل نيز معروف بوده است. موضوع اين كتاب -كه شايد اولين تأليف در نوع خود در زيديه باشد علوم حديث و بيان نقش شيعيان به شكل كلى و زيديه به شكل خاص، در خصوص علم حديث است. اين كتاب داراى دو بخش است: در بخش اول كه گويا مقدمه اى بر كتابى فقهى حديثى است كه مؤلف در صدد تأليف آن بوده، علاوه بر خطبه اى مفيد و اشاره به توجه زيديه به قرآن، حديث و علوم آن، تاريخ زيديه در عصر امويان و عباسيان و برخى از امامان آن در يمن و ايران، به بيان تاريخ گردآورى حديث و كتابهاى مهم حديث زيديه و مصطلح حديث و مباحثى در جرح و تعديل مى پردازد. و در ادامه اين بخش به شرح حال 164 شخصيت از رجال شيعه پرداخته است كه از اولين تلاشهاى عالمان زيديه در اين زمينه به حساب مى آيد. همچنين مؤلف در پايان اين بخش با بيان روش خود در فقه، در دو مقدمه و يك خاتمه به ذكر سند خود به منابع اصلى، بيان مصطلح حديث و سرزنش اهل جرح و تعديل مى پردازد. در بخش دوم كتاب نيز كه تنها چند باب اول فقه را در برگرفته، مؤلف با آوردن دلايل قرآنى و حديثى و دلايل مخالفان به فقه الحديث و كيفيت استدلال به دلايل اهتمام داشته است كه ابن بخش در ابتداى راه، ناتمام مانده است. ^۱
تنها چاپ كتاب الفلك الدوار در سال 1415ق / 1994م، به كوشش محمد يحيى سالم عزان و به وسيله مكتبة التراث الاسلامى و دار التراث اليمنى در شهرهاى صعده و صنعا در 552 صفحه منتشر شده است. بنابر گزارش رسيده، اين كتاب هم اكنون براى بار دوم در ضمن مجموعه آثار سيد صارم الدين، به همت مركز التراث و البحوث اليمنى در صنعا زير چاپ است.

27. الرسالة المنقذة من الغواية فى طرق الرواية

مؤلف اين كتاب قاضى احمد بن سعدالدين مسورى است كه در سال 1007ق، به دنيا آمد و با كسب علم و دانش از محضر پدر و عموى خود و امام منصور بالله قاسم بن محمد