بيان كذّابين و جعّالين پرداخته است.
خاتمه كتاب نيز مشتمل بر فوايدى در علم درايه است.
شيوه مطالب، بسط آن و انتخاب منابع به گونه اى است كه از تكرار مكرّرات خوددارى كرده، به نحوى مطلوب بحث نموده است.
عين الغزال در پايان فروع الكافى به سال 1315ق، در حدود يكصد صفحه چاپ سنگى شده است. تاريخ كتابت نسخه سنگى هشتم ذى قعده 1315ق، به خط يحيى بن محمدباقر تفرشى است و در همين سال به چاپ رسيده است. مؤلف در پايان آن به خط خويش نوشته است:
بدون اذن مؤلف كسى را حق طبع نيست، 12 ذى قعدة الحرام 1315.
اهمّ نكات چشمان آهو (= عين الغزال) را مى توان در اين موارد خلاصه نمود:

1. جامع بودن مطالب كتاب و در عين حال اختصار آن؛

چون بخش عمده اى از آن مربوط به قسم اول و دوم است كه با استفاده از جداول و استعمال رموز و نيز ترتيب الفبايى رجال، مراجعه بدان را ساده كرده است.

2. حسن اسلوب

ورود و خروج مؤلف در مطالب و شيوه طرح آن به گونه اى است كه بنا بر تصريح مؤلف « لم ينسج ناسج منواله و لم يسبقه أحد الى تمثاله ». مؤلف مطالب را « بعد التتبع فيما قال اصحاب الرجال » نگاشته است.

3. اهميت موضوع كتاب

با توجه به اينكه كتاب الكافى مهم ترين كتاب حديثى شيعه و از قديمى ترين كتب حديثى به جاى مانده و معتبرترين آنهاست، مطالعات و دراساتى كه در آن زمينه باشد نيز مى تواند از اهميت ويژه اى برخوردار باشد.
عين الغزال، متمِّم و مكمِّل بسيار مناسبى است كه به مجموعه هاى حديثى شيعه اهميتى مضاعف مى بخشد و مى تواند از مجموعه هاى مورد استفاده محققان در امر « كافى شناسى » يا « كلينى پژوهشى » باشد.
در پايان، نگارنده بر اين باور است كه تحقيق و نشر اين اثر، خدمتى به ميراث گرانسنگ شيعه است. و اللّه من وراء القصد، و هو ولىّ التوفيق و نعم المعين.