* منهج الامام بخارى في تصحيح الأحاديث و تعليله

أبوبكر كافى، إشراف: الدكتور حمزه عبداللّه المليبارى، دار ابن حزم، بيروت - لبنان، 1412ق/ 2000 م.
نويسنده در اين كتاب، روش تحليلى مقارن را به كار برده است، بدين نحو كه پس از استقراء كامل صحيح بخارى و برگرفتن شواهد و مثالها، آنها را جهت استخراج قواعد نهفته در آن؛ تحليل و بررسى كرده است.
در مرتبه بعد، نتايج به دست آمده را با ديدگاههاى علماى هم عصر بخارى، مانند: مسلم و ترمذى و أبي حاتم و أبي زرعه، و يا علماى بعد از بخارى، مانند: دارقطنى و بيهقى مقايسه كرده است.
سپس اين نتايج حاصله را با قواعد كتابهاى مصطلح الحديث مطابقت كرده، تا ميزان توافق و اختلاف ديدگاه تطبيقى امام بخارى، با ديدگاه نظرى بسيارى از متأخرين را روشن سازد.
مؤلف، فصل اول را به تاريخچه حديث و علوم حديث تا قبل از بخارى اختصاص داده است. سپس به معرّفى شخصيّت بخارى و آثار علمى او پرداخته است.
در فصل دوم، منهج تصحيح احاديث نزد بخارى بدين شرح آمده است:
1. عدالت رواة
2. ضبط رواة
3. اتصال سند
فصل سوّم ،كه به منهج تعليل احاديث نزد بخارى اختصاص دارد، با اين مباحث تدوين شده است:
1. احاديث معلّل در صحيح بخارى
2. منحصر بودن روايت تنها به يك راوى يا «تفرّد در نقل» و اثرش در تعليل روايت.
3. اختلاف در إسناد يا در متن روايت و اثرش در تعليل آن.
4. وجود زيادات در سند يا در متن روايت.