نگاهی به مبانی مجلسی اول در حديث و رجال - صفحه 129

11 . صحّت مرسلات اصحاب جليل القدر ائمه(ع)

مرحوم مجلسى بعد از نقل خبرى كه در سند آن محمد بن اسماعيل بن بزيع با تعبير «عن بعض أصحابنا» از راوى ما بعد خود نقل روايت كرده است، مى گويد كه محمد بن اسماعيل از ثقات و صالحان طايفه اماميه است و در شأن وى اَخبارى روايت شده كه بر جلالت و علوّ منزلت نامبرده دلالت دارند بنابراين، ارسال روايت از جانب وى ضررى براى سند حديث محسوب نمى شود ؛ زيرا شيوه بزرگان اصحاب ائمه(ع) نقل خبر از ثقات بوده است و از غير ثقات نقل خبر نمى كرده اند. ۱

مبحث دوم. شيوه علما در «تضعيف راويان و اَخبار» و آراى مجلسى

1 . جرح راوى به خاطر نقل خوارق عادات از ائمه(ع)

تفصيل عنوان فوق را در ذيل عنوان بعدى پى گيرى كنيد.

2 . عدم پذيرش تضعيفات بدون ذكر سبب

الف . مرحوم مجلسى در شرح حال جعفر بن محمد بن مالك مى گويد كه مرحوم شيخ در كتاب رجالش، در مورد وى گفته است:
كوفى، ثقة، ويضعفه قوم، روى في مولد القائم(ع) أعاجيب، لم يرو عنهم(ع). ۲
سپس مى افزايد كه مرحوم شيخ در كتاب الغيبة از وى روايت بسيارى نقل كرده است و نيز مرحوم صدوق در كتابهايش، بخصوص در اكمال الدين و تمام النعمة عجايب مزبور را ذكر كرده است. بى شك، تمام امور قائم(ع) عجيب است؛ بلكه معجزات انبياء -صلوات اللّه عليهم - تمامشان از عجايب است. تعجبى ندارد كه ابن غضايرى به جرح راويانى همچو وى اقدام كرده است،

1.ر.ك:همان، ص ۲۰۹.

2.رجال الطوسى، ص ۴۱۸، ش ۶۰۳۷.

صفحه از 133