بر اين ترجمه اشكالات و ايرادهايى وارد است كه در اين جا به برخى از آنها اشاره مى شود:
اشكالات عمومى
مترجمان و محققان معمولاً پس از اتمام كار، در مقدّمه كتاب، به نحوه تحقيق، نسخه هاى مورد اعتماد، شيوه ترجمه، معرّفى كتاب و مؤلف و... مى پردازند، اما خواننده اين اثر تازه به چاپ رسيده در شگفت مى ماند كه اين كتاب وزين و مهم چرا فاقد هرگونه مقدمه اى است.
بسيار بجا بود كه مترجم محترم نام كتابهاى مورد استفاده خويش را - چنان كه كه مرسوم اهل ادب و ترجمه است - ذكر مى كرد و حدّاقل يادى از مترجمان سابق مى نمود. اين كمترين خدمتى است كه يك مترجم امانت دار مى تواند نسبت به جامعه علمى انجام دهد. مثلاً آقاى پرويز اتابكى - كه به حق مترجم توانايى است و شايد مراجعه وى به ترجمه هاى سابق تحف العقول بسيار محدود بوده، ولى اين قدرشناسى را بسيار متواضعانه در مقدمه رهاورد خرد(ص 6) چنين بيان مى كند:
تاكنون دو ترجمه فارسى از تحف العقول چاپ و منتشر شده است كه اين بنده اعتراف به فضل تقدّم و افضليّت مترجمان دانشمند آن دو ترجمه را بر خويشتن كه از هر دو بهره بسيار گرفته است واجب مى داند. خدمت بزرگ اسلامىِ علمى و فرهنگىِ آن دو بزرگوار نزد ابناءروزگار منظور و مشكور و نزد پروردگار مأجور باد!
خواننده اين مقاله در ادامه خواهد دانست كه چرا اين مترجم نه يادى از مترجمان پيشين نموده و نه به نسخه هاى مورد اعتماد خويش اشاره اى داشته است. از كتاب تحف العقول نسخ خطى زيادى در كتابخانه هاى ايران موجود است و مى توان از نسخه هايى در كتابخانه هاى مجلس شوراى اسلامى، ۱ كتابخانه فاضل خوانسارى، ۲
1.فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه مجلس شوراى اسلامى، ج ۱۷، ص ۳۲۳ (كتاب قرن ۱۱) و ج ۲۵، ص ۱۶۲ (بى تا).
2.فهرست نسخ خطى كتابخانه فاضل خوانسار، ج ۱، ص ۱۶۴ (كتابت ۱۰۶۹ق).
