نگاهي به يك ترجمه - صفحه 166

كتابخانه آيت اللّه گلپايگانى، ۱ كتابخانه آيت اللّه مرعشى، ۲ كتابخانه ملى تهران ۳ و مركز احياء ميراث اسلامى ۴ ياد نمود، كه در ميان اين آثار نفيس خطى، قديمى ترين نسخه مربوط به مركز احياء ميراث اسلامى است كه تاريخ كتابت آن 17 صفر 983ق، است.
با وجود اين همه نُسخ خطى ارزشمند، مترجم و محقق اين اثر تازه به چاپ رسيده از هيچ كدام از اين نسخ يادى نكرده و شايد هم استفاده نكرده است!!!
اشكال ديگر اين تحقيق و ترجمه، نداشتن پانوشت است. گويى محقق و مترجم محترم در اثناى اين كار بزرگ به هيچ مشكل خاص، يا تفاوتى در نسخه هاى بدل و يا به هيچ مطلب تازه اى دست نيازيده است.
البته در غالب مواردى كه در بيانات معصومان، آيه اى از قرآن آمده است، ايشان نشانى آن آيه را ذكر كرده و در چند مورد نيز توضيح اضافى داده است ؛ اما اولاً اين توضيحات اضافى در كل كتاب كمتر از شمار انگشتان دست است و ثانياً كاش اين تذكرات را نيز نمى داد تا خواننده متحير و سرگردان نشود (نمونه آن در اولين مورد از اشكالات لغتنامه اى خواهد آمد).

اشكالات لغت نامه اى

۱.بخشى از خطبه اول امام على(ع) موسوم به «في اخلاص التوحيد»، ص ۱۰۴:كلّ قائمٍ بنفسه مصنوع و كلّ موجودٍ في سواه معلول.

مترجم محترم چنين ترجمه كرده است: هر چيزى كه به ذات خود شناخته شود،

1.فهرست نسخ خطى كتابخانه آيةاللّه گلپايگانى، ج ۲، ص ۲۸ (كتابت ۱۲۷۸ق) .

2.فهرست نسخ خطى كتابخانه آيةاللّه مرعشى نجفى، ج ۱۶، ص ۱۵۱ (كتابت اوائل قرن ۱۴).

3.اين نسخه يكى از دو اثرى است كه استاد على اكبر غفارى در تصحيح تحف العقول به آن اعتماد كرده است.

4.اين نسخه ثبت شده در فهرست نسخ خطى آن مركز (ج ۹، مخطوط)، كتابت. ظاهراً همان نسخه نفيس محدث ارموى است كه استاد على اكبر غفارى در مقدمه تصحيح خود از آن ياد كرده است.

صفحه از 175